ilk dinlediğimde "ezhel niye böyle yaptın" diye düşünüp hayal kırıklığına uğradığım, vio ve klibinin güzelliği hatrına birkaç kez tekrara aldığımda kendimi nakaratı tekrar ederken bulduğum şarkıdır.
vio'nun dinlediğim en iyi verse'lerinden biriydi. istisnasız her şarkısında "yaşasa şu an nasıl şarkılar yapacaktı kim bilir" diye düşündürtüyor.
ezhel'in başta yaşattığı hayal kırıklığına gelirsek, son zamanlarda neredeyse çoğu şarkısında oluyor bu bana. sürekli yeni şeyler denemesinden diye düşünüyorum fakat şans verince sonradan yine çoğunun gerçekten kaliteli işler olduğunu görüyoruz bence. bu şarkı da o işlerden biri. bu arada söylemeden geçemeyeceğim bugy ve dj artz dokundukları her işi başka bir boyuta taşıyor.