rozz'un nakaratta bambaşka bir seviyeye taşıdığını düşündüğüm şarkıdır.
"bu yollar
bazen bizi zorlar
sen nolur unutma
yokluğuma alışma
usulca
gel hadi yine yaklaş
şu lanet ışıklar
bile geçmesin aramızdan"
bu kadar basit belki etkisiz bile gözükecek sözler, rozz'un sesiyle birleşip beatle uyum sağlayınca şarkıyı birkaç defa dinlememe sebep oluyor.
bir de şarkının youtube yorumlarında sahir'in verse'ünde no.1'i teselli ettiğiyle alakalı bir tespit gördüm;
No.1:
"tebessüm ediyorum, endişeler beynimin içinde öksürüyor."
Sahir:
"tebessüm ediyorsan endişe yok boş ver, kafanda kuruntu daha ne diyeyim?"