sanırım en sevdiğim müzik albümlerinden biri. müthiş bir atmosfer var bu albümde, başından sonuna kadar sizi büyülüyor. outrosu olan 13th floor/getting old'dan bahsedeyim, en iyi albüm kapanışlarından biri. dungeon family üyesi big rube'un okuduğu şiirden, yine aynı albümdeki elevators vokal sample'ı ve andre'nin sonundaki dörtlüğüne kadar. bundan önceki entry'de albümün ilk yarısındaki şarkıları övmüşüm, şimdi de ikinci yarıdaki klasiklerle öveyim. babylon mesela mükemmel bir şarkı, kadın ve erkeğin cinsel içgüdülerini anlatıyor andre 3000 ama big boi son verse'de, konuyu değiştirip kendisini büyüten ve vefat eden teyzesi renee'ye getiriyor. şarkının konusunun 180 derece dönmesine rağmen beni benden alan bir olay bu.

mainstream, goodie mob üyeleriyle ortak bir çalışma, nakaratı ve prodüksiyonu çok üst seviye. favorim ise andre'nin verse'ü. yine favorilerimden millenium, nakaratıyla birlikte o albümdeki uzaylı göndermelerini yapıyor.

albümün büyük hiti elevators, chillout prodüksiyonu, son iki verse'de andre ve big boi'un hayat dersleriyle birlikte 2000 yılına kadar outkast'in en sükse yapan single'ı olmuştu.

jazzy belle ise kadın erkek ilişkilerine odaklanan başka bir şarkı. bu şarkıyı ilk duyduğumda hastası olmuştum, albümü dinlemeye iten bu şarkıydı.

benim hayatımın sonuna dek yeri olacak bir albüm ve en iyi outkast albümü.

" '96 gonna be that year. "