bir yener eseri.

scooby doo izliyorum. ömrümün sonuna kadar soğuk bir evde yünlü bir yorganın altında scooby doo izleyebilirim. tabi yanında sabah uykusunun verdiği hazzı uyanıkken de yaşamayı sağlayan ütopik bir iki şey de var fakat onlar arka planda. bunu düşlerken bu şarkıyı anımsıyorum. alakalı gibi görünüyor ama alakasız bu ikisi aslında. ama yine de anımsıyorum ne yapayım.





(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)