Underground olduğu zamanlar çok fazla dinlerdim. Piyasada şanışer gibi çeşitli nakaratlar okuyan bi sancak vardı sanırım , onunla da harika bir düet yaptılar. ancak 2-3 yıldır olay şöyle yaşanmakta ; şanışer yeni parça paylaşır , açarım altyapıya bakarım ve muhtemelen beğenirim , ardından hemen nakarat bölümüne alıp dinleyip kapatırım. Çünkü inanın verse'lerinin hepsi aynı, battle zaten yapamıyor çünkü sahip olduğu bir imaj var o hep duygusal çocuk olmayı seçti , hiç piç olmadı, bu hayatta hep kaybeden oldu. Başlarda hayat hikayesini anlattığını düşünsem de bunun alışkanlık haline gelmesi ve aynı verse'lerin tekrar etmesine demogoji kelimesini yakıştırdım. Susamam parçasında anlatılmak istenen güzel ama herşey inanılmaz yapmacıktı. Hepsinden dehşet soğudum. O parçada yazdığı liriklerin anlamını yazarken farkeden , hatta farketmeyen adamlar var. Gaz maskesiyle çiçek koklayıp , '''siz bunu anlayamazsınız bu harika bir koku'' diyen adamlar.