yüksek tıklanmaların ardına saklanan kalitesizliğin içinde can çekişen rap müziğin son zamanlardaki etkisi ve hali hakkında önemli paya sahip olduğunu düşündüğüm sorun.dinozor pembiş trap mrap diyerek halının altına süpürülmeyip, eğer bi toplum müzik ya da dinleyici kitlesi mühendisliğine soyunulacaksa üzerinde durulması gereken konular olduğunu düşünüyorum.

ilk iş bizim gibi "faşist barbar" rapçilerin (ben kendimi esprili bi şekilde böyle tanıtıyorum bazen çünkü çocukluğumdan beri raple yatıp raple kalkıyorum ve bu müziğin dinleyicisinden ziyade fanatiğiyim resmen-bu kelimelerin hoş olmadığını söylemeye gerek yok yani) bu müziği biraz rahat ve kendi haline bırakması lazım. resmen hastalıklı bi ruh hali içindeyiz. eni konu bi müzik ve bizim için ifade etmesi gerektiğinden fazlasını ifade ediyor bence. "şu kadar yıldır dinleyiciyim" "şu şu şöyleyken de biz buradaydık" gibisinden cümleler-ki bunlar benim kullandığım cümleler değil ve sözlükte de kullanan olduğunu sanmıyorum, örnek için sadece-resmen bu hastalıklı zihnin tezahürü.

bu hastalıklı fikir yapıları bugün kendi doğruları ekseninde bu müziği sahiplenen kitleyi ve o kitlenin yarattığı enerjiyle kendince "kültürü" savunan ve aslında onarılması zor tahribatlar yaratan mcleri doğuruyor. öncelikle rap müziğin bugün bi kültür olmadığını kabul etmeliyiz. kültürün en kolay tanımını yapacak olsam derim ki "insanların etrafında birleştikleri ortak düşün dünyası ve eylemler" ki bu da yanlış bi tanım olmaz. bugün rap dinleyicileri olarak hangi ortak noktamız var ve hangi ortak düşünde buluşuyoruz? bu müziği dinlemekten hoşlandığımız ve bazen de bizim ifade edemediklerimizin ifade edildiğini aradığımız ya da ifade edebildiğimiz şeyleri başkasından da duyabilme arayışında olduğumuz bi sanat dalına indirgersek, yine hastalıklı bi zihnin ürünü olan "a şahsının bu müziğe ne faydası olmuş" gibi bu müziğe değer katılmasını isteyen dinleyicilerin de isteği gerçekleşmiş olur, bu müzik için de en iyisi olur.

boombap-gerçek rap-lirikalite diye yırtınan ama ne boombap yapan ne de lirikalitesi yüksek olan gelenekçilerin, gelenekçi rapçileri dinozor diye yaftalayan ve kendileri sırf modern sounda ayak uydurdukları için-ki kendileri de dünyada bu sound çok uzun süreler popüler olduktan sonra bu sounda geçmemişler gibi daha doğrusu kopyalamamışlar gibi davranıyorlar-kendilerini yüksek kalitede işler icra eden sanan ama aslında ne idiği belirsiz işler yapan ve bu yüzden kendilerini zeki diğerlerini aptal gören rapçilerin, takım tutar gibi mc tutan muhakeme yeteneği kıt gençlerin kıskacından çıkarılması lazım bu müziğin.

diğer yandan tüm bu sorunların oluşmasına zemin yarattığını gördüğüm mesele ise rap müziğin kendine has bi soundunun olmaması bir şekilde. bu kadar farklı vokal tekniklerinin ve müzikal unsurların kullanıldığı başka bi müzik yokken-varsa bile rap müzik bu konuda zengin-gerçek ya da orijinal rap tartışması tamamen fuzuli. bugün bir caz dinlediğinizde, bir amerikan country şarkısı dinlediğinizde, bir türkü bir tsm dinlediğinizde genel hatlarıyla bu sound şu türe ait derken rap müzikte bu ne kadar mümkün? rap müzik adeta bi ekartasyon tanısı haline geldi. türkü değil caz değil rock değil hmm o zaman bu rap dedirtebilirsiniz herhangi bir insana. bu işin doğuşunun boombaple olması bu müziğin orjininin boombap olduğu anlamına mı gelir? o zaman her altyapıda bpm değiştiğinde notalar değiştiğinde yeni bi tarz yaratalım. rap müziğin hiçbi kaba ve kalıba sığmaması büyük sorun bugün. ben demiyorum ki müziği dar kalıplar içine hapsedelim ve herkes o tarz yapsın ama genel olarak bi mutabakat sağlanması gereken noktalar olması gerektiğini düşünüyorum. bunun için entelektüel ve zeki kişilerin olaya belki biraz bilimsel bi açıdan yaklaşıp titizlikle çalışması lazım ki bu yakın zamanda en azından türkiyede imkansız duruyor.