uzmanı olduğum, çok okuduğum bi konu asla değil ama @2nin de dediği gibi biraz indirgemeci buldum çağımız için bu teoriyi, o zamanlar için önemlidir belki bilemem.
rap müzikle ilişkisine benim yorumum da teori ilk başta "aaaa harbi lan bizim müzikte de böyle bi durum olabilir haa" dedirtip düşündürse de, bence detaylara bakınca biraz sapıyo mevzu.
ilk olarak 90-05 arasını ilk nesil olarak almak ne bileyim biraz boombap seviciliği ve olayları istediğimiz yerden almayı gerektiriyo ki 90-05 arası da boombapten ibaret değil bir sürü çeşitli irili ufaklı sound ve çok güçlü bi güney soundu var o dönemlerde ve şuan ki güncel, genel geçer rapin atası olarak kabul edilebilir. bi de neden run dmc'leri, bambataa'ları 1.nesil olarak almayıp wu tangleri, nwa'leri alıyoruz. 90'larda dahi doğudaki babalar "sizin yaptığınız rapi sikim sahil çocukları" diyerek batıdaki babalarla savaşa girdi, bu tartışma bitmiyo bitmeyecek, birileri diğerlerini "siz ne anlatıyonuz amk gevşekleri" diyecek. her dönem kendi içindeki protest havayı yansıtacak bana kalırsa, eğlenceli havayı da yansıtacak, duygusal havayı da yansıtacak, insan işi sonuçta bu ve çok fazla parametreden etkileniyoruz, 90larda killa hakan'ın yaptığı raple benim yaptığım rapin benzeşmesi olanaksızdır ve bunun bizim neslin "asabiyetini" kaybetmesiyle bence bir alakası yoktur benim asabiyetim başka hakan babanın asabiyeti başka. bak mesela khontkar'ın bi lafı vardı bi şarkıda cümleyi kelimesi kelimesine aktaramıyorum ama anlamı buydu "görmemiş diyolar evet doğru çünkü hiç bi şey göremedik" tarzı bi şeydi, bi de şöyle bi lafı vardır "Gözüm doymaz hiç Çünkü açtım öncesi Ruhum doymaz hiç" belki de bu neslin genel geçer liriklerindeki "asabiyet" gelir adaletsizliğine karşı protest bir yaklaşımdır * bu da bir hipotez belki bi gün test edilir bilemiyorum, saygılar.