Türkiye’de görüp görebileceğiniz en leş müzik piyasasıdır. 2009’da da böyleydi, şu anda da böyle. İçine girip gezince öyle bir hal alıyor ki durum şarkı dinlerken kusacak kıvama geliyorsunuz.
Tahminimce beni bilen 2-3 kişi vardır burada. Yo sözlük zamanları.. yapılacak toplama albüm için mc’ler ve onların menajerleri ile girmek zorunda olduğum çıkar dolu muhabbetler..
Rap dinleyen çocuklar benim kardeşim diyen, türkçe rap’in abileri modunda takılan tiplerin sözlükte hoşuna gitmeyen yorumları için 20 yaşındaki gençleri tehdit etmeleri.
Arasından su sızmayan duo’ların, birbirlerin kuyularını apaçık kazmalarına şahit olmak.
Okul harçlıklarını, kyk burslarını toplayıp sözlük adına bir albüm çıkarmaya çalışan gençlerden bir şarkı için dünya para istemek.. ve buna rağmen şarkılarında türkçe rap neferi olmakla bedel ödemekle övünmek.
Ve menajerler. Mc’lerin bodyguardları mı, işverenleri mi yoksa çalışanları mı? Belli değil.
2009-2010 yıllarında bunlara şahit olup bu kültürün bana göre olmadığını kabullenmiştim. Joker’le, acil’le bunların kavgasını bizzat verdim. Ensem tutuldu, azar çekildi. Bildiğimden vazgeçmedim. Birileri istedi diye entry silmedik. En sonunda bir şekilde yo sözlük kapandı.
Geldiğimiz yerde ise piyasanın haline gülüyorum. Seviniyorum. Hangi soundu kullandıkları, şarkılarında neyden ve nasıl bahsettikleri umrumda değil. İsteyen ortalama 3 dakikada dinlemek istediğini bulur.
Artık emek verip ürettiğin bir şey için belli bir internet sitesinin götünü yalamak zorunda değiller. Bir çoğu fakir değil ve fakir olmadıkları için biz bu müziğe gönül verdik edebiyatını yapmak zorunda kalmıyorlar. Artık herkes ne kadar çok kazandığını ve ne kadar çok harcadığını anlatıyor.
“Şanışer popçu lan amk” diyen adamların alayı popçuların kıçının dibinde.. eleştirdiği şeyi yapmayan mc sayısı 0(sıfır). İşte bu piyasa bu. Müthiş samimi artık. Yalan yok. Bu leş müzik piyasası bütün leşliği ile göz önünde. Seveceksek bunu seveceğiz. Ve siz kardeşlerim, yaşı yetmeyenler.. pislick tshirtü giyen birini gördüğünüzde heyecanlanmanın ne demek olduğunu bilmeyeceksiniz.
Tahminimce beni bilen 2-3 kişi vardır burada. Yo sözlük zamanları.. yapılacak toplama albüm için mc’ler ve onların menajerleri ile girmek zorunda olduğum çıkar dolu muhabbetler..
Rap dinleyen çocuklar benim kardeşim diyen, türkçe rap’in abileri modunda takılan tiplerin sözlükte hoşuna gitmeyen yorumları için 20 yaşındaki gençleri tehdit etmeleri.
Arasından su sızmayan duo’ların, birbirlerin kuyularını apaçık kazmalarına şahit olmak.
Okul harçlıklarını, kyk burslarını toplayıp sözlük adına bir albüm çıkarmaya çalışan gençlerden bir şarkı için dünya para istemek.. ve buna rağmen şarkılarında türkçe rap neferi olmakla bedel ödemekle övünmek.
Ve menajerler. Mc’lerin bodyguardları mı, işverenleri mi yoksa çalışanları mı? Belli değil.
2009-2010 yıllarında bunlara şahit olup bu kültürün bana göre olmadığını kabullenmiştim. Joker’le, acil’le bunların kavgasını bizzat verdim. Ensem tutuldu, azar çekildi. Bildiğimden vazgeçmedim. Birileri istedi diye entry silmedik. En sonunda bir şekilde yo sözlük kapandı.
Geldiğimiz yerde ise piyasanın haline gülüyorum. Seviniyorum. Hangi soundu kullandıkları, şarkılarında neyden ve nasıl bahsettikleri umrumda değil. İsteyen ortalama 3 dakikada dinlemek istediğini bulur.
Artık emek verip ürettiğin bir şey için belli bir internet sitesinin götünü yalamak zorunda değiller. Bir çoğu fakir değil ve fakir olmadıkları için biz bu müziğe gönül verdik edebiyatını yapmak zorunda kalmıyorlar. Artık herkes ne kadar çok kazandığını ve ne kadar çok harcadığını anlatıyor.
“Şanışer popçu lan amk” diyen adamların alayı popçuların kıçının dibinde.. eleştirdiği şeyi yapmayan mc sayısı 0(sıfır). İşte bu piyasa bu. Müthiş samimi artık. Yalan yok. Bu leş müzik piyasası bütün leşliği ile göz önünde. Seveceksek bunu seveceğiz. Ve siz kardeşlerim, yaşı yetmeyenler.. pislick tshirtü giyen birini gördüğünüzde heyecanlanmanın ne demek olduğunu bilmeyeceksiniz.
