genel manada kült diyebileceğim beni yakalayan bir parça göremedim albümde; bunu saiansever biri olarak diyorum üstelik.

bilmiyorum başıbozuk 1 ve 2 deki gibi bir saian göremedim; birim zamana ne kadar kelime sığdırabilirim kaygısıyla yazılmışcasına kalabalık bir cümleler karşıladı beni. böyle bir şeyi anlamak için kulağına dayarsın da o esnada istemsizce kaşların çatılır ya, hah tam olarak o etkiyi yaşattı bana. bu insanı dinlerken yoran kalabalık da ritim kaçırıyor duygusu oluşturmuş sanırım bazı kişilerde(bu bence sevmemenin verdiği bir önyargı). esasında ritim kaçırmıyor; ritim tutmak gibi bir gayesi yok. bpm e göre kullanabileceğin kelimede olması gereken bir sınır belirlemediğinden bazen ritimden "taşıyor".