Ne güzel hayat ya. Bi çocuk doğuruyorsun, yarım yamalak aç açıkta büyütüyorsun. Üstüne üstlük bu eksikliği "ne yapalım oğlum, seni zor şartlarda bile büyüttük" diyerek avantaja çeviriyorsun.

Sonra dişiyle tırnağıyla kazandıkları ile sana (anneye/babaya) ev alıyor. Güzel hayat lan. Hiçbir şey başaramayan biriysem çocuk yaparım evim falan olur. O çocuğu yapma yetisini de hiçbir çaba sarf etmeden kazanıyorsun aynı zamanda.