albümün amaçladığı konsept çerçevesinde değerlendirecek olursak, sansar'ın oyun ve sahtiyan ile buura'nın la la la'sından başka kaydadeğer şarkıya sahip olmayan bir albümdür. oyun vasat bir beat üzerine sansarın oturttuğu güzel bir flowla, la la la ise bombastik bir beat (çalıntı olsa da)* ve sahtiyan'ın başarılı vokaliyle öne çıkıyor. sansar ve sahtiyan'ın sagopa ile sahip olduğu husumet mazileri de şarkıları daha anlamlı ve içerikli kılıyor. Bu kriterler göz önünde bulundurulduğunda, sözkonusu iki şarkı dışında sagopa'ya diss amacıyla yapılan şarkılar zayıf ve çiğ kalmışlar. Öte yandan, albüm konseptinden bağımsız olarak kendine yer bulan kayra'nın mart'ı da, herkesin malumu olduğu üzere, son derece başarılıdır.