teasersız, twitsiz, postsuz, sessiz sedasız salınan, 20 şarkılık bir albüm.

bunu anca eminem yapabilirdi zaten.

ben albümü bir önceki albümüne nazaran daha çok beğendim ilk dinleyişte ki sağlıklı bir şekilde de dinlemedim albümü, işyerinde takılırken açtım spotifydan. su gibi aktı, bir tane şarkıyı değiştirme ihtiyacı duymadım. sadece ed sheeran düetinde endişe yaşadım, çünkü bu çankırı çingenesi suratlı dalyarağı sevmiyorum pek.

adam 50 ye merdiven dayadı, hala piyasayı sallayan çocuğu yaşındaki adamlara taş çıkartıyor, gövde gösterisi yapıyor, çıkartıp masaya vurmaya devam ediyor.

favori bir kaç şarkı yazayım diyorum ama liste uzuyor. no regrets'i don toliver faktöründen dolayı ayrı bir sevdim. stepdad de felaket bir şarkı. skylar düeti biraz hayal kırıklığı oldu bende. listede görünce yeni bir em, skyler kültü gözüyle baktım ama biraz traş olmuş.

you gon learn, yah yah, marsh en çok döndürdüğüm şarkılar oldu şimdilik.

zaten bu gazla 1-2 ay bol bol eminem dinleyerek geçer. eminem dinlediğim zamanlar iyi gitmiyor hayatım. umarım bu sefer farklı bir durum olur.