Bakırköy meydanda tren istasyonunun oralarda engelli gibi takılıp, hayat bilgisi mennan ses tonuyla sürekli "abi bi selpaak amaazmısın?" diye bağıran bi adam vardı. Adamın hal,tavır, giyinişi görsen ciğerin parçalanır.
Velhasıl kelam bir akşamüstü vakti arkadaşlarla birşeyler yudumlayalım dedik. Meydanın arka sokakta balıkçı taklidi yapan birahane gibi bir mekana oturduk.
Ne görelim? Selpak reis tek başına açmış rakıyı demleniyor. Masada olmayan tek şey selpak heralde, mermi gibi mezeler var.
Hep derler "sinyalcisinde, dilencisinde para bok olum."
Ama bu duruma birebir şahit olmak garip hissettirmişti.
Ummadık taş baş yarıyor elbet, ama bazı taşlar göz çıkarıyor resmen.