Arkadaşımızın anlattığı bu güzel anı beni de geçmiş yıllara götürdü..

Lise dönemleri.
Kimimiz rap kovalıyoruz, kimimiz duvarlara tag atmakla meşgul.
Değerli bir arkadaşımla birlikte rezil battle parçalar yaptığımız dönemler.
Bu saygıdeğer arkadaşım berbat bir MC ama parası çok ve odası mini bir yeşil oda.
O dönemlerdeki iğrenç parti ortamları malumunuz.. ahırdan bozma bir yerde sahneye çıkacağız. Ortam Güngören den Bağcılar'dan Bakırköy'den amatörlerle kaynıyor. Bı kaç tanede yarı pro eleman var orta şeker kitlesi olan..
Sahneye bizden önce çıkacak bir çocuk vardı. Uzaktan tanıyorum biraz elemanı. Pısırık, fazla sevilmeyen ama içini kağıda döken bir çocuk.
Çok heyecanlıydı ve heyecanının kurbanı oldu.. sahnede sözleri unuttu.. Zaten millet çocuğa tutuk.. bir ıslıktır bir linçtir, ardı arkası kesilmedi.. paramparça oldum.
Çocuk sahneden üzgün bir şekilde indi ve bizim 1000 kaplan gücünde beatimiz gürlemeye başladı. sahnede şarkımızın nakarat kısımlarında o elemanın adını haykırdık durduk.

O çocuğun şuan hatrı sayılır bir kitlesi var ve çatır çutur rap yapıyor. Bense burada bunları anlatıyorum.
Bazen insanın yediği tokat aslında kaderin baş okşaması olabiliyor..