Son zamanlarda iyice sıkmaya başladı. Amerika'da zaten her gün yeni isimler çıkıyor orası çöplüğe döndü, özellikle son zamanlarda ortaya çıkan melodisiz sadece 808 ve drum kitli beatlere söylenenleri ve cırtlak sesli veletlerin blues tipi trap beatlere söyledikleri ne idüğü belirsiz tarz çok çok kötü. Katlanılmaz halde. "Wshh" yazın youtube'a ve yazdıklarımın iğrenç örneklerini görün.
Türkiye'de de şehrimin tadı bana kalırsa güzel bir çıkış örneğiydi hem klip hem lirik hem flow, beat olarak. Hemen gidip herkese dinlettim, çok mutlu oldum bize de girdi bu tarz diye. Dahası da gelsin diye ümitlendim. Çünkü yurt dışında 2010lardan beri yaygın olarak yapılan tür bizde 2017de daha yeni yeni duyuluyordu. Sonra başkaları da yavaş yavaş bir şeyler çıkarmaya çalıştılar, piyasa tam kaldıramamıştı o dönemlerde olayı. Daha doğrusu mcler tam içselleştirememişlerdi trapi. Şimdi herkes yapmaya çalışıyor, 2 3 arkadaş çay içerken toplanıp 1 saatte free beat bulup kendi kendilerine söylüyorlar mesela. Ve beni sıkan nokta şu: Doğru düzgün yapabilen sayısı ve düzgün parça sayısı çok çok az. Ton düzeltici kullanarak beat üstünde anırmak üzerine kurulu şu anda müzik tarzı. Çok rahatsız edici alt sesleri tamamen öldüren melodyne kullanımları (son bir gece daha - anıl piyancı), yüksek baritonların autotune ile daha da tizleştirilen tahammül edilemez sesleri (çoğu şarkı böyle), trap beat üstüne hiç uymayan bir ses tınısına sahip adamların okumaya çalışması (XİR)...
Daha birçok adam var, çoğu neredeyse kavrayamadı durumu. Kaydı aldıktan sonra yaptıkları şarkıyı nasıl beğeniyorlar, hiç mi dinlemiyorlar, ya da biz koyalım zaten millet fanatik gibi rapçi tutuyor, dinlenir mi diyorlar artık bilmiyorum.
Ülkemizde şu anda beatmakerlar belki iş için belli bir imkan ve bilgi birikimi gerekmesi sebebiyle olabilir daha başarılı bence bu konuda. Ama o da üstüne güzel bir okuma olmadan pek işe yaramıyor. Benim Vokalsiz olarak dinleyebildiğim beat sayısı çok azdır, zaten tek dinlensin diye yapılmaz bir mcye ihtiyaç duyulur.
Türkiye'de de şehrimin tadı bana kalırsa güzel bir çıkış örneğiydi hem klip hem lirik hem flow, beat olarak. Hemen gidip herkese dinlettim, çok mutlu oldum bize de girdi bu tarz diye. Dahası da gelsin diye ümitlendim. Çünkü yurt dışında 2010lardan beri yaygın olarak yapılan tür bizde 2017de daha yeni yeni duyuluyordu. Sonra başkaları da yavaş yavaş bir şeyler çıkarmaya çalıştılar, piyasa tam kaldıramamıştı o dönemlerde olayı. Daha doğrusu mcler tam içselleştirememişlerdi trapi. Şimdi herkes yapmaya çalışıyor, 2 3 arkadaş çay içerken toplanıp 1 saatte free beat bulup kendi kendilerine söylüyorlar mesela. Ve beni sıkan nokta şu: Doğru düzgün yapabilen sayısı ve düzgün parça sayısı çok çok az. Ton düzeltici kullanarak beat üstünde anırmak üzerine kurulu şu anda müzik tarzı. Çok rahatsız edici alt sesleri tamamen öldüren melodyne kullanımları (son bir gece daha - anıl piyancı), yüksek baritonların autotune ile daha da tizleştirilen tahammül edilemez sesleri (çoğu şarkı böyle), trap beat üstüne hiç uymayan bir ses tınısına sahip adamların okumaya çalışması (XİR)...
Daha birçok adam var, çoğu neredeyse kavrayamadı durumu. Kaydı aldıktan sonra yaptıkları şarkıyı nasıl beğeniyorlar, hiç mi dinlemiyorlar, ya da biz koyalım zaten millet fanatik gibi rapçi tutuyor, dinlenir mi diyorlar artık bilmiyorum.
Ülkemizde şu anda beatmakerlar belki iş için belli bir imkan ve bilgi birikimi gerekmesi sebebiyle olabilir daha başarılı bence bu konuda. Ama o da üstüne güzel bir okuma olmadan pek işe yaramıyor. Benim Vokalsiz olarak dinleyebildiğim beat sayısı çok azdır, zaten tek dinlensin diye yapılmaz bir mcye ihtiyaç duyulur.
