küçük şehirlerdeki o kasvet, karanlık dünyayı bir parça aydınlatabilir sanırsam. ne estetik duygusu gelişmiş ne de şehirleşleşebilmiş bu ülkenin insanını yansıtan dümdüz çirkin duvarlarımız var. çook önceden graffitiyi göstergebilim üzerinden anlatan bir makale vardı, bulabilirsem paylaşırım.

graffiti bir şehrin, insan ile kurduğu en kolay ve en güzel dillerden birisidr. o kadar dert içinde ruhunu okşar, o yorgun aklına bir kıvılcım saçar. graffitisi olmayan olanı da karalamaya çalışan bir şehirde yaşamak katlanılmaz olsa gerek.