Şanışer'in işlerini pek beğenmiyorum genelde. Çünkü nakaratta hep benzer çıkışlar yapıp yaylılarla 2010 dönemlerinin pop müziğine çeviriyor müziği. Bunda da aslında rap kısmı bildiğin düz şiir olarak gidiyor ve yine o vurucu gibi görünen aslında insanı etkilemeyen sinirli tonlamayı kullanmış. Nakarat da aynı mantıkta gidiyor diğerleriyle ve yine bir 2007-2013 yılları arası pop müzik havası var şarkıda. Ama sezen aksu'nun aradaki sesini duymak olsun, altyapının ciddi anlamda kaliteli bir ekibin elinin altından geçtiği hissiyatı olsun, şanışer'in de nakarattaki pop performansı olsun dinlenilebilir buldum bunlarla parçayı. Ama sadece nakaratı dinlerim, şiir pek sevmem çünkü. Altyapı çok sağlam ama, yaratıcılık olarak değil de kaliteli yani bariz uğraşılmış üstünde.