aslında kara geceler başlığına yazacaktım ama bu şanışer'in genel sorunu olduğu için buraya yazmak istedim. pek dinlediğim bir isim değidlir. insan sezen aksu gibi bir marka, sanatçı, kült, efsane -ne demek istiyorsak- ile parça yapılacaksa didaktik barları alıp parçanın içine serpmek yerine güzel bir güçlü bir hikaye anlatıcılığını yapmasını tercih ederdim. sanki olmamış şiir gibi dağınık lirikler ve her seferinde kendini tekrar eden konular sıkıyor. bir manayı bir defa söylemek onu değerli kılar, hep tekrar etmek iste küçültür. böylesi nirvana denilmesi gereken bir parçada dahi bu kusurları taşıması üzücü.