öncelikle şarkı yeni toplu track furyasındaki çıkmış en iyi, eli yüzü düzgün iş gibi. "bu ne amk" diyip geçilcek bi verse yok bence. yeni nesle serzenişler, çavo işi takılmaca battle'ı, klasik türkçe rap battle'ı, almanyadaki zor yaşam, karaçalı usulü serbest çağrışım rapi ve rap piyasasına serzenişlerden oluşan bi içeriğe sahip. flowlar karaçalı dışında beklenen gibi, mclerin alıştırdıkları tarzda, fakat karaçalı uzun süredir yapmadığı için ve trap beat'e yapılmış bir örneğini görmediğimiz için değişik geldi.
mclere tek tek değinecek olursak;
ados, klasik ados'u gösterdi şaşırtmadı, yeni nesle serzenişlerinden bahsetti, torbacılara karşıyız dedi, gucci prada anlatmayın dedi, lirkalitesi nasıldı bunu derken? tam anlamıyla derdini anlatacak kadar. peki bu yeni nesle sitem verse'ünden sonra kim girdi 242 diggi.
ati242, yeni nesil rap özelliklerini tamamen yansıtan bi mc iken ados'tan sonra girmesi değişik bi tercih olmuş bilemedim, hiç mi iki adamı yan yana düşünmediniz acaba dedirtti. ati kulaklarımıza zaten yeni girdi, stili de yeni yeni bıkkınlık getirtmeye yenilik aratmaya başladı. bu şarkıda da aynı ati, kötü mü bence kesinlikle değil ama ilk radarımıza girdiğinde eğlenerek şarkılarını dinleyebiliyoduk "manita asa akira" lafı bi şekilde kafamızda konuşup duruyodu bu şarkıda ne oldu yine aynı stil, bıkkınlık getirdiği için "hmm iyimiş yaaa" dedirtip geçiyo. kötü mü? bence değil.
santi, klasik bir türkçe rap battle'ı örneği vermiş bana göre. bundan 10 yıl önce dinleseydim baya bi şevkle dinleyebilirdim belki ama ben bu tarza doymuşum. bu da kendini kapattırmaz bi verse ama "ulan ne güzel iş be" de dedirtmiyo hani. bu doyum muhabbeti bende saian için niye geçerli olmuyo diyorum, aklıma bi sebep geliyo, saian ne kadar kaç senedir aynı tarzda yapsa da liriklerinin kendi içinde bi dinamizmi var, her şarkısında acaba bu sefer ne diyecek merakı uyandırıyo, flowun'daki savrukluk da bu dinamizme hizmet ediyo bence.
defkhan, yine aynı defkhan diyecem ama, biz defkhan'ın da sitilinden, kullandığı pırıltılı cümlelerden, mizahla karışık punchlar'dan, double rhyme'ların hayvanlığından, hala etkilenecek durumdayız bence, ki çok da eski olmayan oyunun kralı'nda ben o defkhan'ı görmüştüm. katliam 3de de vardı o defkhan'dan biraz, high tech'de dibe vuran, burda tekrar çıkmaya çalışan bi defkhan görüyorum ama yine defkhan'dan ümidi kesmedim, biraz yalnız kalıp ne yaptığını sorgulaması lazım bence.
karaçalı, keys, kulaklarımda saatlerce vakit geçirmiş çılgın ve romantik adam. bu şarkıda ben karaçalı tadı aldım abi, karaçalı wack olmuş falan gibi hayatta düşünmedim, şarkının en çok bana hitap eden verse'ü diyebilirim ayrıca. ne yapmış baba bu şarkıda, yine kendine has sürreal, absürd, sebest çağrışımlı, tamlamalarını yapmış, bi anlam bütünlüğü vaadetmiyo zaten bu tarz karaçalı şarkıları, sana komple paket program bi atmosfer sunuyo, kapa gözlerini, tamlamaları dinle, karaçalı vokalini duy. klasik karaçalı şarkısı gibi de değil, flow eskiyi andırmakla beraber değişik çünkü beat değişik, ben ilk kez karaçalı'yı trap beat'de dinledim, böyle bi flow tasarlamış, ama flow'u eleştiriye baya açık bence çünkü daha trap beat'lere o compact "hassiktir" çektirten karaçalı flow'unu geçirememiş gibi geldi, nasıl flow? güzel flow ama karaçalı senden çok şey bekliyoruz be. mazur gör bizi ama sen karaçalı'sın ya, bu yeni tarzda da kendini tekrardan yaratabilirsin bence. yine de şarkıda en çok seni beğendim.
sokrat, sen bu sound'a iyi ayak uyduranlardansın bence. meramını gayet güzel anlatmışsın, dediklerin itici gelmiyo, "ulan didaktik dinlesek gider makale okuruz" dedirtmiyosun "derdini sikeyim" dedirtmiyosun, sanırsam karaçalı'dan sonra bu şarkıda senin verse'ü beğendim en çok. cool bi tavrın olmuş o da batmıyo, bu cool'luk sertliğe mani olmamış gayette sert ve yer yer gaz takılmışsın, kafiyeler güzel. lirikalite derdini anlatacak kadarın üstünde ama "ulan ne laflar var amk, bunu nasıl düşündün lan" da dedirtmiyo. en başarılı olduğun yer vokal ve vurgular bence, güzel verse.
mclere tek tek değinecek olursak;
ados, klasik ados'u gösterdi şaşırtmadı, yeni nesle serzenişlerinden bahsetti, torbacılara karşıyız dedi, gucci prada anlatmayın dedi, lirkalitesi nasıldı bunu derken? tam anlamıyla derdini anlatacak kadar. peki bu yeni nesle sitem verse'ünden sonra kim girdi 242 diggi.
ati242, yeni nesil rap özelliklerini tamamen yansıtan bi mc iken ados'tan sonra girmesi değişik bi tercih olmuş bilemedim, hiç mi iki adamı yan yana düşünmediniz acaba dedirtti. ati kulaklarımıza zaten yeni girdi, stili de yeni yeni bıkkınlık getirtmeye yenilik aratmaya başladı. bu şarkıda da aynı ati, kötü mü bence kesinlikle değil ama ilk radarımıza girdiğinde eğlenerek şarkılarını dinleyebiliyoduk "manita asa akira" lafı bi şekilde kafamızda konuşup duruyodu bu şarkıda ne oldu yine aynı stil, bıkkınlık getirdiği için "hmm iyimiş yaaa" dedirtip geçiyo. kötü mü? bence değil.
santi, klasik bir türkçe rap battle'ı örneği vermiş bana göre. bundan 10 yıl önce dinleseydim baya bi şevkle dinleyebilirdim belki ama ben bu tarza doymuşum. bu da kendini kapattırmaz bi verse ama "ulan ne güzel iş be" de dedirtmiyo hani. bu doyum muhabbeti bende saian için niye geçerli olmuyo diyorum, aklıma bi sebep geliyo, saian ne kadar kaç senedir aynı tarzda yapsa da liriklerinin kendi içinde bi dinamizmi var, her şarkısında acaba bu sefer ne diyecek merakı uyandırıyo, flowun'daki savrukluk da bu dinamizme hizmet ediyo bence.
defkhan, yine aynı defkhan diyecem ama, biz defkhan'ın da sitilinden, kullandığı pırıltılı cümlelerden, mizahla karışık punchlar'dan, double rhyme'ların hayvanlığından, hala etkilenecek durumdayız bence, ki çok da eski olmayan oyunun kralı'nda ben o defkhan'ı görmüştüm. katliam 3de de vardı o defkhan'dan biraz, high tech'de dibe vuran, burda tekrar çıkmaya çalışan bi defkhan görüyorum ama yine defkhan'dan ümidi kesmedim, biraz yalnız kalıp ne yaptığını sorgulaması lazım bence.
karaçalı, keys, kulaklarımda saatlerce vakit geçirmiş çılgın ve romantik adam. bu şarkıda ben karaçalı tadı aldım abi, karaçalı wack olmuş falan gibi hayatta düşünmedim, şarkının en çok bana hitap eden verse'ü diyebilirim ayrıca. ne yapmış baba bu şarkıda, yine kendine has sürreal, absürd, sebest çağrışımlı, tamlamalarını yapmış, bi anlam bütünlüğü vaadetmiyo zaten bu tarz karaçalı şarkıları, sana komple paket program bi atmosfer sunuyo, kapa gözlerini, tamlamaları dinle, karaçalı vokalini duy. klasik karaçalı şarkısı gibi de değil, flow eskiyi andırmakla beraber değişik çünkü beat değişik, ben ilk kez karaçalı'yı trap beat'de dinledim, böyle bi flow tasarlamış, ama flow'u eleştiriye baya açık bence çünkü daha trap beat'lere o compact "hassiktir" çektirten karaçalı flow'unu geçirememiş gibi geldi, nasıl flow? güzel flow ama karaçalı senden çok şey bekliyoruz be. mazur gör bizi ama sen karaçalı'sın ya, bu yeni tarzda da kendini tekrardan yaratabilirsin bence. yine de şarkıda en çok seni beğendim.
sokrat, sen bu sound'a iyi ayak uyduranlardansın bence. meramını gayet güzel anlatmışsın, dediklerin itici gelmiyo, "ulan didaktik dinlesek gider makale okuruz" dedirtmiyosun "derdini sikeyim" dedirtmiyosun, sanırsam karaçalı'dan sonra bu şarkıda senin verse'ü beğendim en çok. cool bi tavrın olmuş o da batmıyo, bu cool'luk sertliğe mani olmamış gayette sert ve yer yer gaz takılmışsın, kafiyeler güzel. lirikalite derdini anlatacak kadarın üstünde ama "ulan ne laflar var amk, bunu nasıl düşündün lan" da dedirtmiyo. en başarılı olduğun yer vokal ve vurgular bence, güzel verse.
