#186478

Şöyle bir entry girmişim vakti zamanında, bu sene başında. Sevgilimden iyi ki ayrılmışım beyler, o ayrılmıştı da daha doğrusu gene de ortak bir karar da sayılırdı kısmen. İlişkiler bir yerden sonra toksikleşmeye başlıyor, iki tarafın da ayağında düğüme, beyninin bir kısmını kaplayan ura dönüşüyor. En azından kendimde ve çevremde gördüğüm bu şekilde. Eril bir dille anlatmak gerekirse, karı kız işi delikanlı adamı bozuyor.

Onca güzel zaman geçti, bu kötü günler de geçer diyerek kendinize eziyet etmeyin. Eğer toksik boyuta gelen bir ilişkiniz varsa, ayrılın gitsin. Şahsım adına, kuş gibi hafifledim. Kendimi derslerime verebildim, arkadaşlar edinebildim, okuluma ve bu orospu şehre kısmen de olsa alışabildim.

Tabii, aşık adama tavsiye verilmez, mutluluklar dilenir demişti nejat işler. Ancak bir yerden sonra yaşadığınız şeyin aşk değil, sadece alışkanlık olduğunu bilin. Tabii bunların hepsi benim öznel düşüncelerim, baştan sona saçmalık da gelebilir kimine. Sen kimsin lan racon kesiyorsun demeyin rica ediyorum.*