son dönemde twitter,instagram,facebook ve aklınıza gelebilecek her türlü sosyal medyada gördüğüm,gözlemlediğim,maruz kaldığım olaylardan birisi bu. ve acayip rahatsızım bu konu hakkında.

yeni nesil demek istemiyorum.daha ziyade kendine sosyal medyada bir kimlik bulmuş,oraya aidiyet duygusu besleyen kesimi kastediyorum.bu kesim mizahı yazılı metinden ziyade artık görsel ögelerle ve imkanlar el verdiğince videolu içerikle sunmaya,gerçeklemeye çalışıyor.yok işte arkadaşıma bunu yapıyorumdur,şunu yapıyorumdur,şu şu yaparken ben,bu bu yaparken sen falanlı 5-10 saniyelik bir videoyla sunuyor bunu. kendisine şöyle bir soru sormak istiyorum; gerçekten bu kadar mısın orospu çocuğu?

evet bu kadarsın orospu çocuğu. mizahın yazılarla insanlara aktarılabildiği bir döneme denk gelmedin çünkü sen. sözlük kültüründen bihabersin. hayatında yapabildiğin tek şey başkasının argümanına iki satırlık yorum ekleyip kendininmiş gibi sunmaya çalışmak. bakın bu olayın daha önceki sözlüklerden çıkmış caps,gif ya da swf kültürüyle gram alakası yok. farkı anlamanızı rica ediyorum. anlatmak istediğim şey jestlerin veya mimiklerin görsel ögelerle sunulması değil. düpe düz anlatacak bir şeyi olmayanların hikayesi. herhangi bir arkadaş ortamında rahatlıkla görebileceğiniz,rastlayabileceğiniz insanlar bunlar. masanın etrafında 5 kişi vardır,ortada bir muhabbet dönüyordur ama söz alamıyordur.çünkü bizlere anlatacak bir şeyi yok. ama dikkat edin tam da o esnada elinde telefonu vardır bu arkadaşın. bize siki kalkmaz ama "onlara" anlatacakları vardır. zaten genelde bu amsalak herifler muhabbeti dinlemedikleri için yöneltilen herhangi bir soruda "hıah? kanka çok pardon ya dinlemedim" derler. eğer böyle insanlar görürseniz,aynı ortamı solumak zorunda kalırsanız siklemeyin.