Suriye'de saf seçmek çok zor değil. Bir tarafta pyd, bir tarafda daeş, bir tarafta özgür suriye ordusu, bir tarafta esad var. Kimin ne olduğu çok belli. Mezhepleri, ideolojileri, toplumların tarihsel gelişim süreçleri, hangi gücün arkasında kimin durduğu, hangi gücün çıkarının ne olduğu çok belli. Takip etmezseniz bilmeyebilirsiniz. Yani suriyeli iki kardeş bizim 80'deki gibi birbirinin boğazını sıkmıyor, o kadar dramatik değil. Güncel siyasete girmek istemediğim için ancak bu kadar ifade edebilirim sanırım. Türkiye'de tarafların bu kadar belli olduğu bir savaş çıksa, ki Allah göstermesin, tarafımı rahatlıkla seçerdim. İstiklal Harbi'nde de tıpkı bu zamanın suriyesi gibi bizde de farklı ulusların işgalci güçleri ve farklı menfaat grupları oluşturmuş birçok cemiyet vardı. Türk halkı birleşti. Kaldı ki Killa bahsinde Suriye milliyetini aşağılamadı zaten. Bizi işçi olarak Almanya kendi istedi. Onlar savaşta ülkerini terkettiler dedi. Birçok suriyeli avrupa ülkelerine kaçak olarak, istenmediği halde, giriyor, girmeye çalışıyor, kimisi de yolda ölüyor. İstenerek gelmekle istenmeyerek gelmek arasındaki farkı anlatıyor. Korkak kelimesi ağzından bile çıkmadı.
Velhasıl Suriye tarih boyunca başka güçlerin altında yaşadığı için devletleşme kültürleri yoktur. Devletleşme kültürü olan toplumlar ve olmayan toplumlar vardır. Türkler'de devletleşme kültürü vardır. Bu suriyelilere yönelik bir aşağılama değil hakikattir. İçinizden peki ya mülteciler Suriye'deki güçlerin hiçbirine güvenmiyorlarsa ne yapacaklar diyen olacaktır elbet. Biz aynı örgütlenmeyi İstiklal Harbi'nde yaptık. Pek çok çeteyi içimize aldık, pek çoğunu da lağvettik. Ve binbir farklı fikirde olmamıza rağmen birleşerek işgalcileri kovduk. Durum budur.

Tanım: adamlığına güvendiğim sayılı rapçi'den biri.