"Nasrettin hoca bir gün köyden şehre eşekle gitmektedir. Eşeğe oğlunu bindirmiş, kendisi eşeğin yularından tutmuş yürüyor, biraz gittikten sonra yolda iki kişi bunlara bakıp gülüyor, baksanıza eşek kadar genç delikanlı eşeğe binmiş yaşlı adam yürüyor bu olacak ismi demişler, bunun üzerine Nasrettin hoca çocuğu eşekten indirip kendisi biniyor, biraz daha gittikten sonra bu sefer karşılarına çıkan biri “yuh” olsun be bacak kadar çocuk yürüyor kazık kadar adam eşeğe binmiş insan sakalından utanır demiş ve bunun üzerine Nasrettin hoca kendisi de eşekten iniyor ve yürümeye devam ediyorlar. Biraz daha geçtikten sonra yine köylünün biri ulan bunlar ne salak insanlar eşeği yanlarına ne için almışlar acaba kazık kadar iki adam yürüyor eşek boşta anlamadım gitti demiş, ve bunun üzerine Nasrettin hoca çocukla beraber eşeğe biniyor az geçtikten sonra yan birinden ulan bu zalimlere bakın zavallı hayvana iki kişi biner mi bunlar ne biçim insan demişler, ve bunun üzerine Nasrettin hoca bir la havle çekip oğlum gördün mü insanların ağzı torba değil ki bağlayasın herkes istediğini söyler biz en iyisi bildiğimiz gibi yapalım."

başlıktaki entryler aklıma yukarıdaki hikayeyi getirdi sizi amına koduumun insanları. Garipler hepimizin karşılaştığı dertlerle dertlenip bi şey yapmaya kalkmışlar. Gönüllerindeki ağırlık biraz hafiflesin diye ya da siktir et prim için yapmışlar prim o kadar güzel yapmışlarki helal olsun hepsine sizi amına koduumun her şeye nefret kusan insanları.