rap dinlemeye ilk başladığımda çoğu mc'yi tanımıyordum. tanıdığım, ismini bildiğim 3-4 mc vardı. ceza, sagopa, fuat, norm ender, bir de şanışer.
kendisi zamanında çok sevdiğim bir mc'dir. gerek pop kültüre karşı duruşu olsun, gerek hiphoplife/istanbul tekeline rağmen yolunu bulabilen, hatta çok geniş kitlelere internet ve bilgi ulaşımı nispeten daha kısıtlıyken kendini dinletmiş ve duyurmuştur. güzel şarkıları da vardır.
bu adamın mc olarak şöyle bir sıkıntısı var. şarkıları çok basit ve çok yüzeysel. yeterli bir edebi birikimi olduğunu zannetmiyorum. hayır kastım derin sözler, sezgisel, soyut liriklerle bezemek değil şarkıyı. sansar salvo olsun, kayra olsun çok vardır olayları basit şekilde anlattığı ama derin olan, bizi duygulardan duygulara sürükleyen. norm enderde bu yok. özellikle aura albümü tamamen sosyal medyanın sloganlarıyla, *catchphrase*leriyle doluydu. kezban olsun, o zaman dans olsun. onu dinlerken 15 yaşında fakat olgun sesli birini dinliyor gibi hissediyorum kendimi. muhtemelen yeni nesli yakalamasının sebeplerinden biri de bu. kullandığı dil yeni neslinkiyle tamamen, bakın tamamen aynı. hani en basit sosyal medya kullanıcısının dilini konuşuyor, ona hitap ediyor bu adam.
bir de tesadüf müdür nedir. çok doğru zamanlarda doğru işler yaptı bilerek veya bilmeyerek. 7 sene piyasadan çeklildi, bizim mc'ler salladıkça salladı adama. kimse dokunmasa silinip gidecekti muhtemelen. albüm çıkardı, bizim mc'ler yine topa tuttu bu adamı. albüm de bok gibiydi bana göre. 1-2 şarkı dışında tekrar dinlemedim hiçbirini, playlistime hiçbir şarkı girmedi. mekanın sahibi şarkısı ününe deyim yerindeyse tüy dikti. re-dissler geldi, rapçiler üzerine tartıştı, konuştu. artık raple alakasız annem dahi norm ender'i tanıyor. bu basit cümleler yazan adam beach clublarda çalar oldu. insanlar çok çabuk benimsedi çünkü attığı diss dahi çok basit, altı boş kinayelerle doluydu. üzerine fight kulüp gibi bekleneni veremeyen bir track ise ikinci dalgayı yarattı bu adamın yükselişinde, en azından tanınmasında. insanlar sürü psikolojisiyle disslikelamaya başladı şarkıyı. cezanın, killanın saygınlığı büyük zarar gördü raple çok haşır neşir olmayan insanlar gözünde.
her neyse, norm'u seviyorum ben hala. en azından eski trackleri az da olsa hitap ediyor bana. ama şuan türkçe rap'in en pop mc'si kendisi. ne eksik ne fazla. hebele hübeleci ben fero bile bu adamın yanında şuanda daha hiphop kalıyor.
kendisi zamanında çok sevdiğim bir mc'dir. gerek pop kültüre karşı duruşu olsun, gerek hiphoplife/istanbul tekeline rağmen yolunu bulabilen, hatta çok geniş kitlelere internet ve bilgi ulaşımı nispeten daha kısıtlıyken kendini dinletmiş ve duyurmuştur. güzel şarkıları da vardır.
bu adamın mc olarak şöyle bir sıkıntısı var. şarkıları çok basit ve çok yüzeysel. yeterli bir edebi birikimi olduğunu zannetmiyorum. hayır kastım derin sözler, sezgisel, soyut liriklerle bezemek değil şarkıyı. sansar salvo olsun, kayra olsun çok vardır olayları basit şekilde anlattığı ama derin olan, bizi duygulardan duygulara sürükleyen. norm enderde bu yok. özellikle aura albümü tamamen sosyal medyanın sloganlarıyla, *catchphrase*leriyle doluydu. kezban olsun, o zaman dans olsun. onu dinlerken 15 yaşında fakat olgun sesli birini dinliyor gibi hissediyorum kendimi. muhtemelen yeni nesli yakalamasının sebeplerinden biri de bu. kullandığı dil yeni neslinkiyle tamamen, bakın tamamen aynı. hani en basit sosyal medya kullanıcısının dilini konuşuyor, ona hitap ediyor bu adam.
bir de tesadüf müdür nedir. çok doğru zamanlarda doğru işler yaptı bilerek veya bilmeyerek. 7 sene piyasadan çeklildi, bizim mc'ler salladıkça salladı adama. kimse dokunmasa silinip gidecekti muhtemelen. albüm çıkardı, bizim mc'ler yine topa tuttu bu adamı. albüm de bok gibiydi bana göre. 1-2 şarkı dışında tekrar dinlemedim hiçbirini, playlistime hiçbir şarkı girmedi. mekanın sahibi şarkısı ününe deyim yerindeyse tüy dikti. re-dissler geldi, rapçiler üzerine tartıştı, konuştu. artık raple alakasız annem dahi norm ender'i tanıyor. bu basit cümleler yazan adam beach clublarda çalar oldu. insanlar çok çabuk benimsedi çünkü attığı diss dahi çok basit, altı boş kinayelerle doluydu. üzerine fight kulüp gibi bekleneni veremeyen bir track ise ikinci dalgayı yarattı bu adamın yükselişinde, en azından tanınmasında. insanlar sürü psikolojisiyle disslikelamaya başladı şarkıyı. cezanın, killanın saygınlığı büyük zarar gördü raple çok haşır neşir olmayan insanlar gözünde.
her neyse, norm'u seviyorum ben hala. en azından eski trackleri az da olsa hitap ediyor bana. ama şuan türkçe rap'in en pop mc'si kendisi. ne eksik ne fazla. hebele hübeleci ben fero bile bu adamın yanında şuanda daha hiphop kalıyor.
