Hiç bıkmadan izlediğim tek diziydi. Bazen komedi bazen hüzün ve bi kaç duydu barındıran bi diziydi. Erdal Bakkal'ın pintirik olması, Yavuz'un kör bir kıza aşık olması ve onu asla bırakmaması, İsmail Abi'nin tuhaf genleri, Leyla ile Mecnun kasıp kavuran aşkı, Mecnunun babasının sert bakışlı ama yufka yürekli bir baba olması. Bu karakterleri cidden çok özledim