@5 Piyasadakilerden ve dinleyicilerin genelde el üstünde tuttuğu rapçilerden dinlemediklerim çok var. Underground isimlerden birkaçını dinlemişliğim var; evet. Ama Muhalif'i beğeniyor olmamın bununla ne gibi bir alâkası olacağını çözemedim. :-) “Kötüsüne alıştığın için orta düzey sana çok güzel geliyor.” gibi bir mesaj vermeye çalıştın sanırım ama kötüye alışmakla ilgili bir durum değil. :-)
“Vasat” kelimesi de insanların çok gelişigüzel kullandığı bir kavram. Kelime anlamı olarak “orta” demek. 1'den 10'a kadar yapılacak bir değer sıralamasında ortada yer alanlar 5 ve 6'dır. “Vasat” kelimesi biraz daha olumsuz anlamda kullanıldığı için 5'e tekabül ediyor diyebiliriz. “Vasata yaklaşmış” dersen de 4 veya 4,5 demektir. Bu şarkıda mesela şöyle bir kısım var: “Küfür kıyamet say bakalım, eski dostların sırrını yay bakalım / Doldur sayfaları, bolca safsata karala / Seviyo' zaten herkes martavalı / Piyasa çalkalanıp azıyo' tayfalarınız / Adı duyulanın kabarıyo' arka tarafı / Önyargılı, kova gibi fan kafaları / Okey, on üç atarım, o da yıkar masayı”. Buradaki flow'u yakalamak gayet de başarı göstergesi. Joker'in “Delirin ha'di bu beni denemenin bedeli / Bi' pelerin alıp gelin ben öderim ederini / Bu piyasa yok ediyo'ken tereddüt edeni yine gidiyorum ileri ve itiyorum treni ve bitiyo'du piliniz, evet tutuyo' frenim” cümlelerinde olduğu gibi tekerleme tadı da vermiyor. (Joker'in flow'unu da beğenirim; yanlış anlaşılmasın.) Sen Muhalif'in bu parçadaki flow'una 10 üzerinden 4,5 veriyorsan flow'unu en beğendiğin adama 10 üzerinden anca 7 verebilirsin.
“Orta” kavramı ile “ortalama” kavramı farklı şeylerdir. “Orta” belli değer ölçütlerine göre belirlenir; kişilere göre değil. Bir sınıfta not ortalaması 85 ise 80 alan birinin notu ortalamanın altındadır. Ama 80 ortanın altı bir not değildir; çok iyiye yakın iyi bir nottur. Siz bu tarz flow atılan çok şarkıya denk gelmiş olabilirsiniz, ama çoğu kişi bunu yapıyor diye “vasatın altı” diyemezsiniz; bu mantık dışı bir söylem.
Ben sadece tekniğe bakmam. Sözlerin içeriği doluysa ve kafiyeler de kulağa güzel geliyorsa bir şarkıyı beğenirim. Şarkının ne anlattığı da önemli benim için. Muhalif'in battle tarzının piyasadaki klasik “bana yetişemezsiniz, sizi ezip geçerim” rap'inden çok daha kaliteli olduğunu düşünüyorum. Mesela “Jokzilla” serisinde hemen hemen sadece magazinel mevzular üzerinden tartışma yürütüyor Joker. Teknik sağlam olsa da dinleyiciye kattığı hiçbir şey yok diyebilirim. Muhalif'in “eleştiri”sinin bir ağırlığı olduğunu düşünüyorum. “D!kkat” şarkısında çok güzel nasihatler de var. Joker “Güneşten Önce”de “Sana boş muhabbet mi lazım, tamam ha'di boş ver abicim, o pop kasedini git sok bi' tarafına” derken Muhalif “D!kkat”te “Sözlü bi' şarkıyı çılgınca beğendiğin zamanlarda dur / Dön ve kendine 'Ne anlattı' bu diye sor. / Bi' bak bakalım; anlamlı kaç cümle gelecek kulağına / Yoksa akıcı saçmalıklar mı üfleniyo' dimağına” diyor. Bence ikincisi çok daha güzel bir eleştiri yöntemi; diğeri sadece atar yapıyor. :-) (“Güneşten Önce” şarkısı da çok güzel bir şarkı; ona lafım yok. Sadece bakış açımı izah etmek için örnek veriyorum.)
Aslında ben “Türkçe Rap Dinleyicilerinin Flow'a Tapması” diye bir başlık açmayı bile düşündüm. Ama “Flow aramayacaksak ne arayalım” gibi tepkiler olur diye açmadım. Ama böyle bir durum var bence. Mesela Joker'le Defkhan'ın “Yeni Bir Neden”i flow açısından güzel, eyvallah; ama harika değil. Ben bu açıdan “Deli Dumrul”un “Yeni Bir Neden”den daha sağlam olduğunu çok rahat söyleyebilirim. Burada “zevkler ve renkler” meselesi olduğunu da söyleyemem. Millet flow atıldığını duyunca “Defkhan flow üstadı”, “Kulaklarımızın pası silindi.” vs. edebiyatı yapıyor; ama Pi flow atınca “Sözler anlamsız” falan demeye getiriyorlar. Bazıları (Bu "bazıları"na Defkhan'ı katmıyorum) klasik kelimeler kullanıp tekerleme söyler gibi flow atınca müthiş, ama Pi flow atınca beğenmiyorlar. Önce “İlle de flow olsun, ister çamurdan olsun” mantığıyla hareket edip, sonra da flow beğenmiyorlar. Böylesi de benim garibime gidiyor. :-)
“Vasat” kelimesi de insanların çok gelişigüzel kullandığı bir kavram. Kelime anlamı olarak “orta” demek. 1'den 10'a kadar yapılacak bir değer sıralamasında ortada yer alanlar 5 ve 6'dır. “Vasat” kelimesi biraz daha olumsuz anlamda kullanıldığı için 5'e tekabül ediyor diyebiliriz. “Vasata yaklaşmış” dersen de 4 veya 4,5 demektir. Bu şarkıda mesela şöyle bir kısım var: “Küfür kıyamet say bakalım, eski dostların sırrını yay bakalım / Doldur sayfaları, bolca safsata karala / Seviyo' zaten herkes martavalı / Piyasa çalkalanıp azıyo' tayfalarınız / Adı duyulanın kabarıyo' arka tarafı / Önyargılı, kova gibi fan kafaları / Okey, on üç atarım, o da yıkar masayı”. Buradaki flow'u yakalamak gayet de başarı göstergesi. Joker'in “Delirin ha'di bu beni denemenin bedeli / Bi' pelerin alıp gelin ben öderim ederini / Bu piyasa yok ediyo'ken tereddüt edeni yine gidiyorum ileri ve itiyorum treni ve bitiyo'du piliniz, evet tutuyo' frenim” cümlelerinde olduğu gibi tekerleme tadı da vermiyor. (Joker'in flow'unu da beğenirim; yanlış anlaşılmasın.) Sen Muhalif'in bu parçadaki flow'una 10 üzerinden 4,5 veriyorsan flow'unu en beğendiğin adama 10 üzerinden anca 7 verebilirsin.
“Orta” kavramı ile “ortalama” kavramı farklı şeylerdir. “Orta” belli değer ölçütlerine göre belirlenir; kişilere göre değil. Bir sınıfta not ortalaması 85 ise 80 alan birinin notu ortalamanın altındadır. Ama 80 ortanın altı bir not değildir; çok iyiye yakın iyi bir nottur. Siz bu tarz flow atılan çok şarkıya denk gelmiş olabilirsiniz, ama çoğu kişi bunu yapıyor diye “vasatın altı” diyemezsiniz; bu mantık dışı bir söylem.
Ben sadece tekniğe bakmam. Sözlerin içeriği doluysa ve kafiyeler de kulağa güzel geliyorsa bir şarkıyı beğenirim. Şarkının ne anlattığı da önemli benim için. Muhalif'in battle tarzının piyasadaki klasik “bana yetişemezsiniz, sizi ezip geçerim” rap'inden çok daha kaliteli olduğunu düşünüyorum. Mesela “Jokzilla” serisinde hemen hemen sadece magazinel mevzular üzerinden tartışma yürütüyor Joker. Teknik sağlam olsa da dinleyiciye kattığı hiçbir şey yok diyebilirim. Muhalif'in “eleştiri”sinin bir ağırlığı olduğunu düşünüyorum. “D!kkat” şarkısında çok güzel nasihatler de var. Joker “Güneşten Önce”de “Sana boş muhabbet mi lazım, tamam ha'di boş ver abicim, o pop kasedini git sok bi' tarafına” derken Muhalif “D!kkat”te “Sözlü bi' şarkıyı çılgınca beğendiğin zamanlarda dur / Dön ve kendine 'Ne anlattı' bu diye sor. / Bi' bak bakalım; anlamlı kaç cümle gelecek kulağına / Yoksa akıcı saçmalıklar mı üfleniyo' dimağına” diyor. Bence ikincisi çok daha güzel bir eleştiri yöntemi; diğeri sadece atar yapıyor. :-) (“Güneşten Önce” şarkısı da çok güzel bir şarkı; ona lafım yok. Sadece bakış açımı izah etmek için örnek veriyorum.)
Aslında ben “Türkçe Rap Dinleyicilerinin Flow'a Tapması” diye bir başlık açmayı bile düşündüm. Ama “Flow aramayacaksak ne arayalım” gibi tepkiler olur diye açmadım. Ama böyle bir durum var bence. Mesela Joker'le Defkhan'ın “Yeni Bir Neden”i flow açısından güzel, eyvallah; ama harika değil. Ben bu açıdan “Deli Dumrul”un “Yeni Bir Neden”den daha sağlam olduğunu çok rahat söyleyebilirim. Burada “zevkler ve renkler” meselesi olduğunu da söyleyemem. Millet flow atıldığını duyunca “Defkhan flow üstadı”, “Kulaklarımızın pası silindi.” vs. edebiyatı yapıyor; ama Pi flow atınca “Sözler anlamsız” falan demeye getiriyorlar. Bazıları (Bu "bazıları"na Defkhan'ı katmıyorum) klasik kelimeler kullanıp tekerleme söyler gibi flow atınca müthiş, ama Pi flow atınca beğenmiyorlar. Önce “İlle de flow olsun, ister çamurdan olsun” mantığıyla hareket edip, sonra da flow beğenmiyorlar. Böylesi de benim garibime gidiyor. :-)
