Bir iki kelam edeyim.
Rap'in özünü kavramış rap dinleyicilerinin bahsettiğin müzikleri gömmesi oldukça anlaşılır bir şey. çünkü bunlar popülere oynayan rap bile olmayan müzikler. ana akıma oynamak isteyen müzikler. rapçilerin ana akım müziğe ve dolayısıyla çok dinleyiciye ulaşma isteği rap müziğin özüne kibrit suyu döküp yakmak gibidir.
2010lu yılların başlarındaki zamanlarda rapçilerin ve rap dinleyicilerinin rapin çok dinlenmesini istemesi, "rap müziğin gelişmesini" istemesi, "demet akalın 100 milyon x şarkı 300 bin amına koyduğumun kulaksızları" gibi söylemleri karşılığını buldu ve rap artık ana akım müziklerden biri denebilir. ama şöyle bir durum var.
rap ana akım müziğe ulaşmaması gereken bir müzik türüdür. rap,medyanın gösterdiği sahte cafcaflı hayatlardan çok uzak olan şeyleri anlatır. gerçektir. yani eskiden böyleydi. (bkz: rap beyin pop kalça)
ana akım içine aldığı şeyin ruhunu emen ve geriye plastik, dijital, fabrikasyon işler bırakan bir bok yaratma makinesidir. internetin yaygınlaşması ve değişen zamanın etkisiyle bu makine daha çok güç kazanmıştır. ana akım bir şeyi alır ve onu boka çevirerek geri verir. özüne dair ne varsa yok eder. ondandır ki bu sözlükte şu an ana akıma kapılan rapçilerin çoğuna sövülen entryler okuyabilirsin. benimkileri de görürsün arada.
rapçiler müziklerinden feragat ederek popüler olmayı istediler ve boktan müzikler yaptılar. bazıları popçularla düet bile yaptı. sonuçta istediklerine ulaştılar. ana akım kendine kurban olarak rapi seçti. ve onu tam anlamıyla özünden koparacak ve boka çevirip pop gibi bir müzik haline gelecek. ben fero vb. rapçiler ana akımın yaratmak istediği rap müziğini yapıyorlar şu anda. günah benim'e o zaman sövülmesinin nedeni, rapin bugünlere gelmemesi içindi. ama fayda etmedi. eypioya ne kadar sövülse azdır. eypio'nun günah benim'i patlamasaydı çağatay akman gibi dışında tuttuğun isimler olmazdı zaten.
istersen rap müziğin başladığı amerika'yı incele şu an ne olmuş. oranın ana akım müziği rapi yutalı baya oldu, popçulardan farkı yok çoğunun. onlar da ruhlarını ana akıma teslim ettiler ve sonuç bu. ruhsuz eğlence müzikleri.
popüler olanın ruhu yoktur. popüler olan fabrikasyondur. popüler olan israildir. aklı olan dinleyiciler rap müziğin popüler olmasını istemezler. popüler olan rap diye bir şeyi bile konuşmamalıydık aslına bakarsan. ikisi birbirine cennet ve cehennem kadar zıttır.
Rap'in özünü kavramış rap dinleyicilerinin bahsettiğin müzikleri gömmesi oldukça anlaşılır bir şey. çünkü bunlar popülere oynayan rap bile olmayan müzikler. ana akıma oynamak isteyen müzikler. rapçilerin ana akım müziğe ve dolayısıyla çok dinleyiciye ulaşma isteği rap müziğin özüne kibrit suyu döküp yakmak gibidir.
2010lu yılların başlarındaki zamanlarda rapçilerin ve rap dinleyicilerinin rapin çok dinlenmesini istemesi, "rap müziğin gelişmesini" istemesi, "demet akalın 100 milyon x şarkı 300 bin amına koyduğumun kulaksızları" gibi söylemleri karşılığını buldu ve rap artık ana akım müziklerden biri denebilir. ama şöyle bir durum var.
rap ana akım müziğe ulaşmaması gereken bir müzik türüdür. rap,medyanın gösterdiği sahte cafcaflı hayatlardan çok uzak olan şeyleri anlatır. gerçektir. yani eskiden böyleydi. (bkz: rap beyin pop kalça)
ana akım içine aldığı şeyin ruhunu emen ve geriye plastik, dijital, fabrikasyon işler bırakan bir bok yaratma makinesidir. internetin yaygınlaşması ve değişen zamanın etkisiyle bu makine daha çok güç kazanmıştır. ana akım bir şeyi alır ve onu boka çevirerek geri verir. özüne dair ne varsa yok eder. ondandır ki bu sözlükte şu an ana akıma kapılan rapçilerin çoğuna sövülen entryler okuyabilirsin. benimkileri de görürsün arada.
rapçiler müziklerinden feragat ederek popüler olmayı istediler ve boktan müzikler yaptılar. bazıları popçularla düet bile yaptı. sonuçta istediklerine ulaştılar. ana akım kendine kurban olarak rapi seçti. ve onu tam anlamıyla özünden koparacak ve boka çevirip pop gibi bir müzik haline gelecek. ben fero vb. rapçiler ana akımın yaratmak istediği rap müziğini yapıyorlar şu anda. günah benim'e o zaman sövülmesinin nedeni, rapin bugünlere gelmemesi içindi. ama fayda etmedi. eypioya ne kadar sövülse azdır. eypio'nun günah benim'i patlamasaydı çağatay akman gibi dışında tuttuğun isimler olmazdı zaten.
istersen rap müziğin başladığı amerika'yı incele şu an ne olmuş. oranın ana akım müziği rapi yutalı baya oldu, popçulardan farkı yok çoğunun. onlar da ruhlarını ana akıma teslim ettiler ve sonuç bu. ruhsuz eğlence müzikleri.
popüler olanın ruhu yoktur. popüler olan fabrikasyondur. popüler olan israildir. aklı olan dinleyiciler rap müziğin popüler olmasını istemezler. popüler olan rap diye bir şeyi bile konuşmamalıydık aslına bakarsan. ikisi birbirine cennet ve cehennem kadar zıttır.
