@35 Benden de saygılar. Aslında ben Sansar Salvo'yu eskilerden takip eden birisi değilim; insanların “eski Sansar eski Sansar” diye aradıkları dönemini hiç dinlemedim. Sansar'ı Sagopa'yla dissleşmesinden biliyordum ve Sagopa'ya üstün tutulmasına anlam veremiyordum. Sagopa'nın kalemi çok farklı; Sansar daha düz yazıyor ve çok küfrediyordu. Benim tam olarak Sansar dinlemeye başlamam “Dum Taka Dum” şarkısından itibarendir. Didaktik bir şarkı olduğu için “Sansar da böylesini yapabiliyormuş.” diye düşündüm ve “24. Şarjör” albümünü dinledim. Sonra “Şimdi Sans” çıktı; onu da dinledim. Daha önceki şarkılardan “Paranı Verdim”, “Öldü Sanma”, “Gariban”, “Ne”, “Kiminin Kelimesi”, “Oyunun Anlamı” gibi şarkıları biliyorum.
Sansar Salvo'nun bazı şarkılarda ne anlatmaya çalıştığı anlaşılmıyor; kabul ediyorum. Her satırda başka bir şey söylüyor; konu bütünlüğü yok (Örneğin “404”). Kafiyenin çağrışımıyla yazıyor. Bazen anlam vermeye çalışınca dahi bir anlam çıkamayabiliyor ortaya. Ama “Kozlar” parçası yoruma açık olduğu için kendimce yorumladım. Yukarıda “Khontkar daha iyi.” falan diyenler olmuş. Herkesin kendi düşüncesidir ama bence yanlış bir düşünce. (Sadece bir iki şarkısını dinledim gerçi ama tarzını bilmek yeterli bence.) Dinleyici kitlesine baktığımda, çok basit şeylere bakarak insanlara çok zeki adam muamalesi yapıldığını görüyorum. Örneğin Norm Ender “Deli”nin sonunda Salvador Dali'yi hatırlatacak şekilde “Bana dediler Dali Dali Dali” dedi diye “Orada tesadüfen Dali demiyor; çok akıllı adam” falan diyen oldu. Yine, şöyle diyenler de var: “Şarkıdaki Mary Jane'i çizgi film karakteri sananlar var ehehehe.”. Bu dönüştürümler gerçekten şahane zekâ belirtileri (!) Çoğu durumda olduğu gibi burada da vasatın yüceltilmesi söz konusu diyebilirim. Sizi tenzih ederim ama böyle bir kitle olunca herkesi herkesten üstün görmek ve göstermek kolaylaşır. Ben de “Kozlar” parçasında ne gibi derin anlamlar bulunabileceğine dair yazdığım bu yazıyla Sansar'ı kolaylıkla birçoklarından üstün gösterebilirim.
Bir metin farklı yorumlara açık olabilir; yazar / şair / söz yazarı ne düşündüyse biz de öyle düşünmek zorunda değiliz. Sagopa da bir röportajında bazı sözleriyle alakalı olarak “İnsanlara farklı gelecek cümleleri farklı cümle bütünlüğü hâlinde onlara ulaştırıyorum. İlk başta 'Bu ne demek istemiş burada?' diyorlar. Ama daha sonrasında ben açıklamayı yapıyorum ya da bir dinleyici diğer dinleyiciye 'Sagopa şunu demek istedi' şeklinde onu aydınlatıyor. Ve böylelikle cümleler arasında anlam farklılıklarıyla yepyeni anlamlar oluşuyor. Hatta bazı dinleyicilerim öyle anlamlar katıyor ki onu yazarken ben bile öyle düşünmemişim.” demişti. Kişinin ille o anlamda yazması gerekmiyor; ama biz bir şekilde anlam verebiliyorsak anlamlıdır o sözler. Ben de bunu göstermek istedim. :-)
Sansar Salvo'nun bazı şarkılarda ne anlatmaya çalıştığı anlaşılmıyor; kabul ediyorum. Her satırda başka bir şey söylüyor; konu bütünlüğü yok (Örneğin “404”). Kafiyenin çağrışımıyla yazıyor. Bazen anlam vermeye çalışınca dahi bir anlam çıkamayabiliyor ortaya. Ama “Kozlar” parçası yoruma açık olduğu için kendimce yorumladım. Yukarıda “Khontkar daha iyi.” falan diyenler olmuş. Herkesin kendi düşüncesidir ama bence yanlış bir düşünce. (Sadece bir iki şarkısını dinledim gerçi ama tarzını bilmek yeterli bence.) Dinleyici kitlesine baktığımda, çok basit şeylere bakarak insanlara çok zeki adam muamalesi yapıldığını görüyorum. Örneğin Norm Ender “Deli”nin sonunda Salvador Dali'yi hatırlatacak şekilde “Bana dediler Dali Dali Dali” dedi diye “Orada tesadüfen Dali demiyor; çok akıllı adam” falan diyen oldu. Yine, şöyle diyenler de var: “Şarkıdaki Mary Jane'i çizgi film karakteri sananlar var ehehehe.”. Bu dönüştürümler gerçekten şahane zekâ belirtileri (!) Çoğu durumda olduğu gibi burada da vasatın yüceltilmesi söz konusu diyebilirim. Sizi tenzih ederim ama böyle bir kitle olunca herkesi herkesten üstün görmek ve göstermek kolaylaşır. Ben de “Kozlar” parçasında ne gibi derin anlamlar bulunabileceğine dair yazdığım bu yazıyla Sansar'ı kolaylıkla birçoklarından üstün gösterebilirim.
Bir metin farklı yorumlara açık olabilir; yazar / şair / söz yazarı ne düşündüyse biz de öyle düşünmek zorunda değiliz. Sagopa da bir röportajında bazı sözleriyle alakalı olarak “İnsanlara farklı gelecek cümleleri farklı cümle bütünlüğü hâlinde onlara ulaştırıyorum. İlk başta 'Bu ne demek istemiş burada?' diyorlar. Ama daha sonrasında ben açıklamayı yapıyorum ya da bir dinleyici diğer dinleyiciye 'Sagopa şunu demek istedi' şeklinde onu aydınlatıyor. Ve böylelikle cümleler arasında anlam farklılıklarıyla yepyeni anlamlar oluşuyor. Hatta bazı dinleyicilerim öyle anlamlar katıyor ki onu yazarken ben bile öyle düşünmemişim.” demişti. Kişinin ille o anlamda yazması gerekmiyor; ama biz bir şekilde anlam verebiliyorsak anlamlıdır o sözler. Ben de bunu göstermek istedim. :-)
