Umudum tükendi.

yıllarca dinledim. aylarımı, senelerimi verdim. her seferinde sabrettim. düzelecektir dedim. bu kadar insan salak olamaz doğruyu bulacaklardır dedim. her şeyin çok iyi olacağına dair bir ümidim vardı her zaman.

ama olmadı.

Ümidim fade out efekti konmuş gibi azaldı azaldı azaldı. ve bitti. Artık bu pespayeliğin, bu kokuşmuş rant düzeninin, bu adaletsizliğin, bu iğrenç ve cahil insanların ele geçirdiği rap piyasasının bir parçası olmayacağım. türkçe rapten siktir olup gidiyorum.

80ler golden age amerikan rapine biletimi aldım. orda şartlar daha iyiymiş diyorlar. gidince göreceğiz.

insanın memleketindeki gibi rap olur mu diyorlar. Ama memleketimdeki rap de olmuyor. içimde ufak bir çocuğun istediği oyuncağın alınmamasına benzer bir burukluk var. özlerim gibime geliyor. ama burada yaşadığım kötü şeyler aklıma geldikçe daha kararlı oluyorum. seni hiç özlemeyeceğim türkçe rap.. daha güzel, dinleyicilerine sağılacak inek gibi değil insan gibi davranan bir yere gidiyorum..