ados'un iyi bir albümü,
yo sözlük dördüncü meşrutiyet dönemindeyken bir iki paragraf yazmıştım hakkında, aklımda kalan özetiyle eleştirilerim de şunlardı:
altyapılar gerçekten müzikal olarak çok başarılı, ama bence rap vokal için çok da uygun değiller. adosun şarkıları ucuca eklenebilecek benzer öyküleri ve hisleri aktarıyor gibiler, adosun tarzı da her şarkı için benzer bir yumuşak giriş ve ardından haykırma şeklinde ilerliyor, flowunun en rutin dışına çıktığı parça belki de sırrım.
lirikal olarak beni çok etkileyen pasajlar var, belki size çok sığ ve yavan gelebilecek sırrım şarkısıyla uyandığım günlerimde de ados ve naperva yanımdaydılar, sağolsunlar. ama katarsis kadar sürükleyici bir albüm değil bence. öz kızım gibi bir parça yok burda.
travma'nın enstrümantal'ini koyduğu için de ados'a tekrar ve tekrar teşekkürler olsun.
yo sözlük dördüncü meşrutiyet dönemindeyken bir iki paragraf yazmıştım hakkında, aklımda kalan özetiyle eleştirilerim de şunlardı:
altyapılar gerçekten müzikal olarak çok başarılı, ama bence rap vokal için çok da uygun değiller. adosun şarkıları ucuca eklenebilecek benzer öyküleri ve hisleri aktarıyor gibiler, adosun tarzı da her şarkı için benzer bir yumuşak giriş ve ardından haykırma şeklinde ilerliyor, flowunun en rutin dışına çıktığı parça belki de sırrım.
lirikal olarak beni çok etkileyen pasajlar var, belki size çok sığ ve yavan gelebilecek sırrım şarkısıyla uyandığım günlerimde de ados ve naperva yanımdaydılar, sağolsunlar. ama katarsis kadar sürükleyici bir albüm değil bence. öz kızım gibi bir parça yok burda.
travma'nın enstrümantal'ini koyduğu için de ados'a tekrar ve tekrar teşekkürler olsun.
