türkçe rapte abartılmış pek çok kimse vardır elbette, ancak bu durum çoğunlukla hayran kitlelerinin davranışından kaynaklanmakta. hemen hemen her rapçinin kitlesi, hayranı olduğu rapçiyi abartır. bu abartılmışlık -çoğu zaman- söz konusu bir rapçinin "aslında başarılı olmayıp şişirilmiş" olduğu anlamına değil, gereksiz şekilde "bir numara" vs. ilan edildiği anlamına gelir. bu abartmaların birkaç çeşidi olduğu söylenebilir:
- orta seviye bir rapçinin iyi veya en iyilerden sayılması
- iyi olan ancak çok iyi olmayan bir rapçinin çok iyilerden biri sayılması
- çok iyi olan bir rapçinin "en iyi" ilan edilmesi (türkçe rapte bir tane "en iyi" ilan etmek hem imkânsız, hem de mantıksızdır bana kalırsa. "en iyiler"den bahsedilebilir ki bu isimlerin kim olduğu çoğunlukla tartışılmazdır.)
kendi kanaatimce abartılmış olanlara gelince:
defkhan - dinlediğim kadarıyla iyi bir rapçi. ancak -konuyu açan arkadaşın da değindiği üzere- flow kabiliyeti çok abartılıyor. flowdan bahsedilince genelde hemen defkhan akla geliyor; örneğin ceza neden gelmiyor ki?
norm ender - "içinde patlar" albümü istisna tutulursa, hemen hemen orta seviye işlere imza atmıştır. küfürlü şarkılarıyla bir zamanlar dikkat çekmiş, sonrasında "içinde patlar" albümüyle kendini iyice kanıtlamıştır. seneler sonra çıkardığı "aura" albümünde ise çok iyi şarkılar azınlıkta, iyi ve orta seviye şarkılar çoğunluktadır. (zaten dokuz tane şarkı var. çok iyi denebilecek şarkılar da üç veya dört tane.) sadece kitle tarafından abartılmamış, kendi de kendisini abartmıştır ve türkçe rapin bir numarası olduğunu iddia etmektedir.
contra - tekniği sağlam bir rapçi olmakla beraber tarzı bana çok hitap etmemektedir. şarkıları aşırı derecede küfürlü yazabilmektedir. tarzını eminem'in tarzına benzetenler de var. şarkılarında tepeden bakan bir eda takınmakta, "ben her türlü dinlenirim" minvalinde sözler söylemektedir. ama o biraz da "kim"in dinlediği ve "niçin", "nasıl" dinlediğiyle alakalı.
anıl piyancı, ezhel vd. - kariyerlerinin başında farklı tarzlar icra etseler de günümüzde trape kaymış oldukları görülüyor. fazla takip etmesem de trapin fazla abartılan bir tür olduğunu düşündüğümden, bu ve benzeri isimlerin abartıldığı görüşüne de katılmaktayım. anıl'ın severek dinlemiş olduğum birkaç parçası olmuştu, ais ezhel'in de "yarınımız yok" parçasını beğenmiştim. ama trap ile güzel işler ortaya koyulamıyor, çok nadir... işledikleri konulara değinmeye gerek yok zaten.
joker & allame - bu ikiliden bir nevi new ceza & sagopa yaratılmaya çalışıldıysa da tarzları aşırı küfürlü idi. bu da edebî değer açısından ceza & sagopa'nın çok gerisinde kalmalarına sebebiyet veriyor. küfrü minimuma indirdikleri şarkılar gayet güzel. ama mesela dissleri çok abartılıyor (zaten türkçe rapte genel olarak dissler çok abartılıyor. bu sebeple, dissleri dolayısıyla listeye flowart, içyüz gibi isimler de dâhil edilebilir.)
hidra - yukarıda değindiğim "bir numara ilan edilme" ve "disslerin abatılması" hususlarından ötürü listeye dâhil ediyorum.
motive - sadece "trash"i dinledim. dissler abartılıyor demiştim. sertliği dolayısıyla çok beğenildi ama ben tepki'nin "fark eder"inde daha sağlam argümanlar bulunduğunu düşünüyorum. (ikisi de joker karşısında zayıf kaldı, orasını belirteyim.)
vale - sagopa kajmer'in melankolik rapçileri destekleme projesi olan "kafile 2 - yeraltı kafilesi" albümüyle kendini tanıtan isimlerdendir. (bu albümle kendini tanıtanlar içinde üç kişi nispeten sivrilmişti: sad, şahsi, vale.) bu rapçiler genel olarak "sago taklitçisi" olarak görülmüştü; ancak belli bir kesim de sıkı takipçileri olmuştu. ben tamamen taklit seviyesinde kaldıkları görüşüne katılmıyorum; ancak belli bir kitle onları "melankolik rapte sago'dan sonra en iyiler" olarak algılamıştı. ben bu kanının yanlış olduğunu düşünmekteyim. en çok da vale'nin abartıldığını düşünmüştüm. kendi klasında "çok iyi" denebilecek şarkıları varsa da çok nadirdir.
cashflow - hakkında yapılmış herhangi bir aşırı övgüyle karşılaşmadım, ancak adı geçtiğine göre sevenleri de vardır diye düşünüp yazıyorum. dinlediğim kadarıyla 10/10'luk bir rapçi değil. (herkesin 10/10 olmasına da gerek yok tabii. belli bir çıtayı geçebilen her rapçi geniş kitlelerce dinlenmeyi hak eder.)
- orta seviye bir rapçinin iyi veya en iyilerden sayılması
- iyi olan ancak çok iyi olmayan bir rapçinin çok iyilerden biri sayılması
- çok iyi olan bir rapçinin "en iyi" ilan edilmesi (türkçe rapte bir tane "en iyi" ilan etmek hem imkânsız, hem de mantıksızdır bana kalırsa. "en iyiler"den bahsedilebilir ki bu isimlerin kim olduğu çoğunlukla tartışılmazdır.)
kendi kanaatimce abartılmış olanlara gelince:
defkhan - dinlediğim kadarıyla iyi bir rapçi. ancak -konuyu açan arkadaşın da değindiği üzere- flow kabiliyeti çok abartılıyor. flowdan bahsedilince genelde hemen defkhan akla geliyor; örneğin ceza neden gelmiyor ki?
norm ender - "içinde patlar" albümü istisna tutulursa, hemen hemen orta seviye işlere imza atmıştır. küfürlü şarkılarıyla bir zamanlar dikkat çekmiş, sonrasında "içinde patlar" albümüyle kendini iyice kanıtlamıştır. seneler sonra çıkardığı "aura" albümünde ise çok iyi şarkılar azınlıkta, iyi ve orta seviye şarkılar çoğunluktadır. (zaten dokuz tane şarkı var. çok iyi denebilecek şarkılar da üç veya dört tane.) sadece kitle tarafından abartılmamış, kendi de kendisini abartmıştır ve türkçe rapin bir numarası olduğunu iddia etmektedir.
contra - tekniği sağlam bir rapçi olmakla beraber tarzı bana çok hitap etmemektedir. şarkıları aşırı derecede küfürlü yazabilmektedir. tarzını eminem'in tarzına benzetenler de var. şarkılarında tepeden bakan bir eda takınmakta, "ben her türlü dinlenirim" minvalinde sözler söylemektedir. ama o biraz da "kim"in dinlediği ve "niçin", "nasıl" dinlediğiyle alakalı.
anıl piyancı, ezhel vd. - kariyerlerinin başında farklı tarzlar icra etseler de günümüzde trape kaymış oldukları görülüyor. fazla takip etmesem de trapin fazla abartılan bir tür olduğunu düşündüğümden, bu ve benzeri isimlerin abartıldığı görüşüne de katılmaktayım. anıl'ın severek dinlemiş olduğum birkaç parçası olmuştu, ais ezhel'in de "yarınımız yok" parçasını beğenmiştim. ama trap ile güzel işler ortaya koyulamıyor, çok nadir... işledikleri konulara değinmeye gerek yok zaten.
joker & allame - bu ikiliden bir nevi new ceza & sagopa yaratılmaya çalışıldıysa da tarzları aşırı küfürlü idi. bu da edebî değer açısından ceza & sagopa'nın çok gerisinde kalmalarına sebebiyet veriyor. küfrü minimuma indirdikleri şarkılar gayet güzel. ama mesela dissleri çok abartılıyor (zaten türkçe rapte genel olarak dissler çok abartılıyor. bu sebeple, dissleri dolayısıyla listeye flowart, içyüz gibi isimler de dâhil edilebilir.)
hidra - yukarıda değindiğim "bir numara ilan edilme" ve "disslerin abatılması" hususlarından ötürü listeye dâhil ediyorum.
motive - sadece "trash"i dinledim. dissler abartılıyor demiştim. sertliği dolayısıyla çok beğenildi ama ben tepki'nin "fark eder"inde daha sağlam argümanlar bulunduğunu düşünüyorum. (ikisi de joker karşısında zayıf kaldı, orasını belirteyim.)
vale - sagopa kajmer'in melankolik rapçileri destekleme projesi olan "kafile 2 - yeraltı kafilesi" albümüyle kendini tanıtan isimlerdendir. (bu albümle kendini tanıtanlar içinde üç kişi nispeten sivrilmişti: sad, şahsi, vale.) bu rapçiler genel olarak "sago taklitçisi" olarak görülmüştü; ancak belli bir kesim de sıkı takipçileri olmuştu. ben tamamen taklit seviyesinde kaldıkları görüşüne katılmıyorum; ancak belli bir kitle onları "melankolik rapte sago'dan sonra en iyiler" olarak algılamıştı. ben bu kanının yanlış olduğunu düşünmekteyim. en çok da vale'nin abartıldığını düşünmüştüm. kendi klasında "çok iyi" denebilecek şarkıları varsa da çok nadirdir.
cashflow - hakkında yapılmış herhangi bir aşırı övgüyle karşılaşmadım, ancak adı geçtiğine göre sevenleri de vardır diye düşünüp yazıyorum. dinlediğim kadarıyla 10/10'luk bir rapçi değil. (herkesin 10/10 olmasına da gerek yok tabii. belli bir çıtayı geçebilen her rapçi geniş kitlelerce dinlenmeyi hak eder.)
