arkadaşlar çok zavallıca bir hareketin içinde çoğu insan. "o şunu savunuyor", "o şunu söylüyor"culuk peşinde koşuyorsunuz her gün. elin adamı kalkıyor bir tane tişört giyiyor, "o şunun formasıydı, sen o formayı nasıl giyersin" diye linç girişimi yapıyorsunuz. bunun adı ne vatanseverlik ne ifade özgürlüğü. bunun adı andavallık. neden mi? çok basit...
mill okuyanlar aşina olacaktır: birey "tüm" hareketlerinde özgürdür. dilediğini düşünmeye, yapmaya hakkı vardır. isterse "tüm insanlık ölmelidir" bile diyebilir. buna yalnızca ifade özgürlüğü denmez. doğrudan insanın doğa durumundaki hakkıdır bu. yalnızca tek bir sınırı vardır özgürlüğün: başkasının canına kast etmek. başka birinin özgürlüğü (keyfi değil!) söz konusuysa özgürlüğümüz sınırlanabilir. bu 1.
düşünmek, düşünce, beyin, anlama matematiği öyle düşündüğünüz kadar tekdüze şeyler değil. misal "abi anlamıyorum bi insan nasıl ateist olmaz/olur ya?!" dediğiniz,%100 inandığınız her şey başkalarının elinin kiri olabilir. sizin zerre kadar ihtimal vermediğiniz şey başkasının gerçeği olabilir ve hatta siz tamamen saçmalıyor olabilirsiniz. veya her doğrunun her aşaması %100 doğru olmayabilir. her konu, sizin gördüğünüz açıda sınırlı kalmayabilir. her bakış açısı, doğru veya tutarlı olmayabilir. her yanlış, her ihtimalde yanlış değildir. özetle, en vazgeçilmez doğruların bile bir açık kapısı vardır çoğu zaman. bu 2.
üçüncü konu ise toplum ve toplumun doğurduğu düşmanlık. kendi yaşadığı topluma dair bile en ufak fikri olmayan insanlarla iç içe yaşıyoruz. düşman veya öteki olan, yanlış olan şey çoğu zaman "çoğunluğun s2nin keyfine göre" belirleniyor. "o siyah, bu yüzden fakir ve cahildir" gibi yargıların iktidarında yaşıyoruz bin yıllardır. her toplumun ister istemez böyle yargıları vardır. bunlar her zaman şişirilir ve ister istemez gündem olur. bu da tam olarak böyle bir mevzu. şişirilmiş şeylerin şişirilmiş ağızlardan şişirilerek sunulması.
gelelim ezhel'e. adam bi tane forma paylaşmış. görmesem s2mde olmayacak, hiçbir şey değiştirmeyecek bir şey. gördüm, yine bir şey değiştirmedi. yahu bana ne kimin formasını paylaştıysa? bugün amerika silahlı kuvvetleri'nin twitter hesabındaki bannera bi bakın. amerikan zırhlı gemisinin istanbul'daki köprünün altındaki iddialı fotoğrafını göreceksiniz. mevzu açık. "istesek belanızı gondikleriz" diyorlar. bu kafaya göre amerika kötüyse, amerika'yı içinde minicik bile barındıran her şeyi terörle yargılayıp ötekileştirmek gerekirdi. ama aldığımız nefesten yediğimiz ekmeğe kadar amerika'nın köpeği miyiz? evet. müzikten eğitime, teknolojiden spora amerika'nın köpeği miyiz? evet. amerika'da yaşıyor veya amerikan diye bir ünlüyü terörle yargılıyor muyuz? hayır. neden? çünkü bir sığırın kalkıp "ezhel x spor forması paylaştı" dediği gibi bir bok atmasını bekliyoruz ortaya. ramazan'da hep olur mesela. insanlar koliyle kola alıp sokaklara döker, stres atar. aynı şey. boktan, içi boş şeylere şişirilerek duyduğumuz öfkeyi önümüze sunulan şeylerden çıkarmaya çalışıyoruz.
bunun birkaç nedeni var tabi. mesela işsizlik. sonra cehalet falan.
sonuç: be ne na! benena?
mill okuyanlar aşina olacaktır: birey "tüm" hareketlerinde özgürdür. dilediğini düşünmeye, yapmaya hakkı vardır. isterse "tüm insanlık ölmelidir" bile diyebilir. buna yalnızca ifade özgürlüğü denmez. doğrudan insanın doğa durumundaki hakkıdır bu. yalnızca tek bir sınırı vardır özgürlüğün: başkasının canına kast etmek. başka birinin özgürlüğü (keyfi değil!) söz konusuysa özgürlüğümüz sınırlanabilir. bu 1.
düşünmek, düşünce, beyin, anlama matematiği öyle düşündüğünüz kadar tekdüze şeyler değil. misal "abi anlamıyorum bi insan nasıl ateist olmaz/olur ya?!" dediğiniz,%100 inandığınız her şey başkalarının elinin kiri olabilir. sizin zerre kadar ihtimal vermediğiniz şey başkasının gerçeği olabilir ve hatta siz tamamen saçmalıyor olabilirsiniz. veya her doğrunun her aşaması %100 doğru olmayabilir. her konu, sizin gördüğünüz açıda sınırlı kalmayabilir. her bakış açısı, doğru veya tutarlı olmayabilir. her yanlış, her ihtimalde yanlış değildir. özetle, en vazgeçilmez doğruların bile bir açık kapısı vardır çoğu zaman. bu 2.
üçüncü konu ise toplum ve toplumun doğurduğu düşmanlık. kendi yaşadığı topluma dair bile en ufak fikri olmayan insanlarla iç içe yaşıyoruz. düşman veya öteki olan, yanlış olan şey çoğu zaman "çoğunluğun s2nin keyfine göre" belirleniyor. "o siyah, bu yüzden fakir ve cahildir" gibi yargıların iktidarında yaşıyoruz bin yıllardır. her toplumun ister istemez böyle yargıları vardır. bunlar her zaman şişirilir ve ister istemez gündem olur. bu da tam olarak böyle bir mevzu. şişirilmiş şeylerin şişirilmiş ağızlardan şişirilerek sunulması.
gelelim ezhel'e. adam bi tane forma paylaşmış. görmesem s2mde olmayacak, hiçbir şey değiştirmeyecek bir şey. gördüm, yine bir şey değiştirmedi. yahu bana ne kimin formasını paylaştıysa? bugün amerika silahlı kuvvetleri'nin twitter hesabındaki bannera bi bakın. amerikan zırhlı gemisinin istanbul'daki köprünün altındaki iddialı fotoğrafını göreceksiniz. mevzu açık. "istesek belanızı gondikleriz" diyorlar. bu kafaya göre amerika kötüyse, amerika'yı içinde minicik bile barındıran her şeyi terörle yargılayıp ötekileştirmek gerekirdi. ama aldığımız nefesten yediğimiz ekmeğe kadar amerika'nın köpeği miyiz? evet. müzikten eğitime, teknolojiden spora amerika'nın köpeği miyiz? evet. amerika'da yaşıyor veya amerikan diye bir ünlüyü terörle yargılıyor muyuz? hayır. neden? çünkü bir sığırın kalkıp "ezhel x spor forması paylaştı" dediği gibi bir bok atmasını bekliyoruz ortaya. ramazan'da hep olur mesela. insanlar koliyle kola alıp sokaklara döker, stres atar. aynı şey. boktan, içi boş şeylere şişirilerek duyduğumuz öfkeyi önümüze sunulan şeylerden çıkarmaya çalışıyoruz.
bunun birkaç nedeni var tabi. mesela işsizlik. sonra cehalet falan.
sonuç: be ne na! benena?
