bpg'deki o kirli vocal atmosferdeki sigara dumanı gibiydi. o matemi ayna gibi yansıtıyordu. vörs sonlarındaki nefes sesi atmosferi daha da boğucu hale getiriyordu. kim bilir belki dumanın yoğunluğundan gözler yanıyordu.

bu vocalinde kendisine göre artıları var tabi. kelimler daha kolay seçiliyor, vurgular temiz vs. teknik şeyleri duyguya tercih edenler bu versiyonu daha fazla sevebilir.

yine de sagopa kajmer'e sonsuz teşekkürler. böyle incelikleri arada sırada da olsa yapabilen tek isim olabilir.