açılın da size gerçek bir tanım gireyim mastering neymiş anlatayım*:

mastering tüm işlemleri tamamlanmış ve halihazırda tek parça ve dinlenebilecek durumda olan müzik eserinin radyolara, televizyonlara, kısaca piyasaya sunulabilecek şekilde allanıp pullanması, volume ve stereo image açısından aynı dönemde çıkartılmış parçalar seviyesine getirilmesi, hediye paketine konup servis edilmesidir.

her şey biter, şarkınız veya albümünüz tek bir wav dosyası haline gelmiştir. alırsınız bunu yayınlamadan önce son bir kez dinlersiniz, tüm parçaya compressor, equalizer, saturator, hatta belki çok az distortion olmadı limiter uygularsınız. bir de sahnesine bakarsınız parçanın, yani kulaklığı takınca tüm parça karşınızda mı çalıyor yoksa sağa sola panlanmış sesler gerçekten sağlı sollu saldırıyor ve dolu dolu mu dinliyorsunuz bunu incelersiniz. gerekiyorsa stereo image'ını da açarsınız parçanın (genişletirsiniz yani), istenmeyen frekansları alırsınız çok az bir şey, işte kompresör limiter falan filan derken cillop gibi olur. hande yenerin şarkısından sonra sizinki çaldığı zaman sesi kısık kalmaz bu sayede. elaleme rezil olmazsınız*.


edit: bunu eklemem lazım eklemezsem çok kolay bir işmiş gibi olacak çünkü. kolay değildir. kulak ister. hayvan gibi kulak ister. kulakla beraber binlerce liralık - dolarlık ekipman ister. binlerce dolarlık ekipmanla beraber dönemin ve geçmişin müzik trendlerini de bilmeyi - takip etmeyi gerektirir ki kısaca hayatınızın müzik olması lazım demek bu. ayrıca bu trendlerle elde bulunan mastering'den geçmemiş parçayı kıyaslayabilmek lazım ki bu da yine kulak istiyor. hiçbir şey yoksa bile en azından ortanın üstü bir referans kulaklık sahibi olmak gerekir kötü bile olsa bir mastering yaptım diyebilmek için.