tracklist'e göre gidersek dracula'dan battle kokusu geldi ama çaresi yok'a doğru periyodik bir yumuşama oldu (belki tahribad düeti dışında). aspova ve neşet ertaş (:o) düetlerini başarılı buldum, ışıklar zaten pazarlama noktasında rolü olan ve albümü hypelayan başarılı sayılabilecek bir track. tahribad-ı isyan düeti için @baron "beati umarım allame'ye ait değildir" demiş, müzikten ziyade beni rahatsız eden vokaller (özellikle zen-g'nin) oldu. kavga track'i ve hasip aksu düeti çaresi yok temiz, dinlenebilir işler olmuş. anakronik albümüyle karşılaştırma noktasında söylenenlere katılmıyorum, bence yapılan işler dönem ve şartlara göre değerlendirilmeli. bunun yanında kişisel olarak yapılan seçimler ve izlenen strateji de etkili. örnek verirsek anakronik'te canlı enstrüman sesleri elektronik seslerle komplike giderken burada elektronik kısım uzak tutulup bana göre daha rafine bir sound alınmış. lirik ve melodi noktasında allame özelinde yerinde sayma durumu var gibi, buna da çare niteliğindeki kanaatim emre yücelen'in de dediği gibi sigarayı bırakması gerektiği. tavır eksik ama iyi.