indigo yapmış olduğu şarkılarda açıkça bir karakter çiziyor. eğer benzer özellikleri taşımıyorsan bir şarkısını açar ikinciye geçmezsin bile. bir insan neden indigo dinler sorusuna çoğunluğun "samimi" demesi tesadüf değil. çünkü dinleyici kendisini ikinci bir kişide buluyor ve bu ikinci kişi kendisinden bir hayli daha mutsuz.

Kendisini ilk dinlediğim zamanlar benim gibilerin varlığını bir bakıma keşfetmek beni cidden sorgulatmıştı. ''Benim gibilerin varlığı'' demenin cümle içerisinde göze battığını biliyorum ama çocukluğundan beri kimsenin ona söylemesine ihtiyaç duymadan, özel olduğunu düşünen kişiler beni anlayacaktır (umuyorum ki çoğu indigo dinleyicisi). bu özel kavramını tanımlamak için diyebileceğim pek bir şey yok ama kaynağının bir şeyleri değiştirebileceğine olan inançtan geldiğini söyleyebilirim. Belki her çocukta böyle bir düşünce vardır ama benim kadar yoğun yaşayan bir kişiyi daha önce tanımamıştım. Ne zaman indigoyu dinledim o zaman benim gibi birinin, hatta dinleyicisini de hesaba katarsak benim gibilerin farkına vardım.

genellikle, bir başkasına benzetilmem sıradan hissettirdiği için rahatsız etse de, tevfik abiye benziyor olmaktan hiç rahatsızlık duymuyorum, belki gizli bi' endişe taşıyorum ama o da şimdilik önemli değil.