İlk olarak rap yapmak hakkında yazayım:
Raple tanışmam çok küçük yaşta başladı diyemem ama 8-9 yaşlarında Ceza aracılığıyla tanışmıştım bu kültürle. O sıralar Sivas'ın Zara ilçesinde yaşadığımdan ve imkanlar kısıtlı olduğundan çok fazla dinleme fırsatım yoktu. Ailevi problemlerden dolayı annem abim ve ben İstanbul'a taşınma kararı aldık ve aniden geldik 34'e. Yaz mevsiminin başlangıcıydı ve Gazi Mahallesinde her gece başka teyzemlerde kalarak yaşamımızı devam ettiriyorduk. Sonrasında abimin lise nakili Zara'ya çıkınca geri dönmek zorunda kaldık. Ondan öncesinde babam Rusya'da çalıştığından ve ev bize ait olduğundan hiç maddi sıkıntı çekmiyorduk -yine de çok tutumluyduk çoğu isteğimin geri çevrilmesi sebebiyle özgüvenim yara almıştı- fakat artık gecekondu bozuntusu bi kirada kalmaya başladık ve 1 ay boyunca burada hayatımızı sürdürmeye çalıştık. Ailevi problemler ilçe küçük olduğundan herkes tarafından biliniyordu ve zorluk çekiyorduk. Sonra bir olay daha oldu karşı taraftaki kişinin benden yaşça ve kalıpça oldukça büyük çocuğu tarafından temiz bi dayak yedim (4. sınıftaydım). Sonrasında İstanbul'a biraz biriken para ile geldik ve hazırdan yemeye başladık. Bu sefer Sarıgazi'de bir gecekonduda yine kira ödeyerek geçinmeye çalışıyorduk. Acındırmak için anlatmıyorum ama içeride kertenkeleler bile vardı yani düşünün gerisini :D. Bir kaç sene sonra interneti Vınn ile aldık eve 4 gb kadar bi internet. O zamanlarda daha çok zedelenen özgüvenim ve yalnız kaldığım için eve gelip bilgisayara oturduktan sonra oyun oynuyordum. Sonrasında sınıftaki bir arkadaşımın da rap dinlediğini öğrendim benim dinlediklerimden çok farklı şeyler dinliyordu dikkatimi çekmişti çocuk aklıyla. Dinlediği kişi şuan çok sevmediğim 'orada öyle bir kişi var' dediğim elleran elvis. Sınıftaki tek rap dinleyen arkadaşım olduğundan hemen eve gelip açtım bi parçasını Sesi Aç Dostum gibi bi şarkısı vardı. Sonrasında arkadaşımla arka sırada beraber rap yazmaya başladık. O daha çok melankolik yazıyordu ben ise Ceza'dan kalan lirikleri kendime göre uyarlayıp daha sert ve anlamlı sözler yazıyordum. Sonrasında artık Elleran Elvis dinlemek işkencesinden kurtulmak için oturdum ve diğer kişileri dinlemeye ve tanımadıklarımı araştırmaya başladım. Sansar Salvo'nun birkaç parçasını biliyordum sadece 'Ne' yeni çıkmıştı o zamanlar ama dediğim gibi internet dolayısıyla dinleyemiyordum. Direk mp3 olarak Sansar Salvo'nun şarkılarını başta olmak üzere Allame, Joker, Hayki, Patron, Şehinşah... gibi isimleri indirdim. O sırada annemin kapıcılık gibi bi işi vardı akşam saatlerinde ve olaylar devam ettiğinden ben de onu bırakıyor ve dışarıda bekliyordum. Soğuk havalarda kulaklığımda rap müzikle dışarda bekledikten sonra artık başka bir şey dinleyemez oldum. Anlarsınız ya zor günümde yanımdaydı onu seviyordum artık bu kulak zevkinden farklı boyuta geçmişti. Yalnız ve az bişey asosyal olduğumdan dolayı da hayal kurmayı seviyordum ve 12 yaşımdan falan beri hep sahnede olduğumu hayal ediyordum bu böyle devam etti senelerce sonra Lise 1'de yazmayı bıraktım. Sonrasında ergenlik depresif zamanlarını yaşayınca artık kendi kendime tekrar yazmak zorunda hissettim ve ergenliğimi bu müzikle ve yazmakla atlattım. Hayalim hala devam ediyorken birden lisedeki bir kaç kişinin demolarını şirketlere attıklarını gördüm telefon kaydıyla bir kaç demo gönderdim ve değerlendirmeye alındım geçen seferlerde ama sonuç başarısız oldu. Bu değerlendirme sürecini hemen yazıyorum.
Raple tanışmam çok küçük yaşta başladı diyemem ama 8-9 yaşlarında Ceza aracılığıyla tanışmıştım bu kültürle. O sıralar Sivas'ın Zara ilçesinde yaşadığımdan ve imkanlar kısıtlı olduğundan çok fazla dinleme fırsatım yoktu. Ailevi problemlerden dolayı annem abim ve ben İstanbul'a taşınma kararı aldık ve aniden geldik 34'e. Yaz mevsiminin başlangıcıydı ve Gazi Mahallesinde her gece başka teyzemlerde kalarak yaşamımızı devam ettiriyorduk. Sonrasında abimin lise nakili Zara'ya çıkınca geri dönmek zorunda kaldık. Ondan öncesinde babam Rusya'da çalıştığından ve ev bize ait olduğundan hiç maddi sıkıntı çekmiyorduk -yine de çok tutumluyduk çoğu isteğimin geri çevrilmesi sebebiyle özgüvenim yara almıştı- fakat artık gecekondu bozuntusu bi kirada kalmaya başladık ve 1 ay boyunca burada hayatımızı sürdürmeye çalıştık. Ailevi problemler ilçe küçük olduğundan herkes tarafından biliniyordu ve zorluk çekiyorduk. Sonra bir olay daha oldu karşı taraftaki kişinin benden yaşça ve kalıpça oldukça büyük çocuğu tarafından temiz bi dayak yedim (4. sınıftaydım). Sonrasında İstanbul'a biraz biriken para ile geldik ve hazırdan yemeye başladık. Bu sefer Sarıgazi'de bir gecekonduda yine kira ödeyerek geçinmeye çalışıyorduk. Acındırmak için anlatmıyorum ama içeride kertenkeleler bile vardı yani düşünün gerisini :D. Bir kaç sene sonra interneti Vınn ile aldık eve 4 gb kadar bi internet. O zamanlarda daha çok zedelenen özgüvenim ve yalnız kaldığım için eve gelip bilgisayara oturduktan sonra oyun oynuyordum. Sonrasında sınıftaki bir arkadaşımın da rap dinlediğini öğrendim benim dinlediklerimden çok farklı şeyler dinliyordu dikkatimi çekmişti çocuk aklıyla. Dinlediği kişi şuan çok sevmediğim 'orada öyle bir kişi var' dediğim elleran elvis. Sınıftaki tek rap dinleyen arkadaşım olduğundan hemen eve gelip açtım bi parçasını Sesi Aç Dostum gibi bi şarkısı vardı. Sonrasında arkadaşımla arka sırada beraber rap yazmaya başladık. O daha çok melankolik yazıyordu ben ise Ceza'dan kalan lirikleri kendime göre uyarlayıp daha sert ve anlamlı sözler yazıyordum. Sonrasında artık Elleran Elvis dinlemek işkencesinden kurtulmak için oturdum ve diğer kişileri dinlemeye ve tanımadıklarımı araştırmaya başladım. Sansar Salvo'nun birkaç parçasını biliyordum sadece 'Ne' yeni çıkmıştı o zamanlar ama dediğim gibi internet dolayısıyla dinleyemiyordum. Direk mp3 olarak Sansar Salvo'nun şarkılarını başta olmak üzere Allame, Joker, Hayki, Patron, Şehinşah... gibi isimleri indirdim. O sırada annemin kapıcılık gibi bi işi vardı akşam saatlerinde ve olaylar devam ettiğinden ben de onu bırakıyor ve dışarıda bekliyordum. Soğuk havalarda kulaklığımda rap müzikle dışarda bekledikten sonra artık başka bir şey dinleyemez oldum. Anlarsınız ya zor günümde yanımdaydı onu seviyordum artık bu kulak zevkinden farklı boyuta geçmişti. Yalnız ve az bişey asosyal olduğumdan dolayı da hayal kurmayı seviyordum ve 12 yaşımdan falan beri hep sahnede olduğumu hayal ediyordum bu böyle devam etti senelerce sonra Lise 1'de yazmayı bıraktım. Sonrasında ergenlik depresif zamanlarını yaşayınca artık kendi kendime tekrar yazmak zorunda hissettim ve ergenliğimi bu müzikle ve yazmakla atlattım. Hayalim hala devam ediyorken birden lisedeki bir kaç kişinin demolarını şirketlere attıklarını gördüm telefon kaydıyla bir kaç demo gönderdim ve değerlendirmeye alındım geçen seferlerde ama sonuç başarısız oldu. Bu değerlendirme sürecini hemen yazıyorum.
