twitter'da hakkında şunlar yazılmış parça;
Dikkat bu bir Rap floodudur. İstemeyen başından okumasın ki zaman kaybı olmasın.
Ortaokuldan beri rap müziği severek dinleyen, lisede rap dinlediğim ve graffiti ile uğraştığim için hor görülüp, dinlediğimde ilginç bakışlara maruz kalan birisiydim. Bir çok dinleyici zaten bana hak verecektir. Zira popüler kültür için önemsiz bir piyasaydı Rap.
Ben ise resmen rap sanatçısı gurmesi idim. Beni sözleriyle geliştirmeyen rapçiden haz etmezdim. Zira rap/hiphop kültürünün temeli haddizatında buna dayanıyor. Bu hor görme dönemi de Cem Karaca'nın çokça "uyutma politikası" diyerek isyan ettiği pop müzik dönemine rastlıyor.
Bu dönemde dinledigim en melankolik şarkılar "Gazapizm-Mualla", "Saian-Al Sevgilim Anne/Kanser Ol Bununla" seviyelerindeydi. Yani melankolik rapi çok fazla seven birey olamadım. Ama kalite çerçevesinde çok sevdiğim bir tür oldu hep.
Bir şarkının güzel olduğuna ise elbette ki güzel bir alt yapı iyi bir beat yanında en önemli kıstasım sözlerde bireyi yakalayacak bir cümle idi. Zira çok saygı duyduğum Hiphop Kültürünün tarihine uygun şeyler arardım. Örneğin: Mafsal "Hedef kulak olsa yapmazdım sesim iyi değil."
Cem Karaca bir röportajında anlatıyor, "Bir üniversitede onlarca öğrenci oldürülüyor, saksıda yetişmiyor bir üniversite öğrencisi. Aynı gün bilmem ne hanımefendi bilmem ne gazinosunda "sevmek ne güzel şey" diye şarkı söyluyor. O ölenler sevmiyor muydu?..." işte popüler kültür bu.
Süregelen bu bakış açımda genelde bana bir şeyler katan şeyler dinledim. Fakat yıllar 2015i-16yı gösterdiğinde artık rap popüler kültüre hizmet etmeye başlıyordu. Bu sefer de kıstasım kendisinden ödün vermeyenler şeklinde olmaya başladı.
Geçmişte hor görerek bakanlar ise bizim 2010larda kaliteli bularak dinlediğimiz Mualla'ları 2018'de dinleyerek aşk acısı çekiyor ertesi gece de clublarda Heyecanı Yok şarkılarında el sallıyor, eve dönerken de bir beyefendinin aracında Günah Benim snapleri atıyor duruma geldi.
Bu kısmen de olsa severek takip ettiğim insanların işlerinde başarılı olduğu sürece haklarını bir şekilde alacağı gerçeği ile örtüştü. Kendisinden ödün veren bir çok rapçi ise silinip gitti. Kendisinden ödün vermeyi reddedenlerin de gittiği oldu (Ulaş).
Bu sürecin dışında olup rapi bir şair/sanatçı edasıyla biraz elitist bir söylem olsa da entellektüel edasıyla yürütenler de oldu, kendisi yıllar geçtikçe güzelleşen bir tat verdi (Saian). Her sözü mıh gibi çakılıdır belleğimde. Büyük saygı duyarım.
Gelelim sebebi ziyaretimize. Neden böyle bir flood yaptım. Az çok neleri dinlediğime dair kafanızda şekillendiyse bir şeyler. Bu serüvenin altın vuruşu @Gazapizm'in 14 Eylül'de yayınladığı "Ölüler Dirilerden Çalacak' şarkısıdır. Hedef kulak değil beyin diyorum ve bitiriyorum.
kaynak: twitter.com/tunaYorulmaz/status/1041440971236540416
Dikkat bu bir Rap floodudur. İstemeyen başından okumasın ki zaman kaybı olmasın.
Ortaokuldan beri rap müziği severek dinleyen, lisede rap dinlediğim ve graffiti ile uğraştığim için hor görülüp, dinlediğimde ilginç bakışlara maruz kalan birisiydim. Bir çok dinleyici zaten bana hak verecektir. Zira popüler kültür için önemsiz bir piyasaydı Rap.
Ben ise resmen rap sanatçısı gurmesi idim. Beni sözleriyle geliştirmeyen rapçiden haz etmezdim. Zira rap/hiphop kültürünün temeli haddizatında buna dayanıyor. Bu hor görme dönemi de Cem Karaca'nın çokça "uyutma politikası" diyerek isyan ettiği pop müzik dönemine rastlıyor.
Bu dönemde dinledigim en melankolik şarkılar "Gazapizm-Mualla", "Saian-Al Sevgilim Anne/Kanser Ol Bununla" seviyelerindeydi. Yani melankolik rapi çok fazla seven birey olamadım. Ama kalite çerçevesinde çok sevdiğim bir tür oldu hep.
Bir şarkının güzel olduğuna ise elbette ki güzel bir alt yapı iyi bir beat yanında en önemli kıstasım sözlerde bireyi yakalayacak bir cümle idi. Zira çok saygı duyduğum Hiphop Kültürünün tarihine uygun şeyler arardım. Örneğin: Mafsal "Hedef kulak olsa yapmazdım sesim iyi değil."
Cem Karaca bir röportajında anlatıyor, "Bir üniversitede onlarca öğrenci oldürülüyor, saksıda yetişmiyor bir üniversite öğrencisi. Aynı gün bilmem ne hanımefendi bilmem ne gazinosunda "sevmek ne güzel şey" diye şarkı söyluyor. O ölenler sevmiyor muydu?..." işte popüler kültür bu.
Süregelen bu bakış açımda genelde bana bir şeyler katan şeyler dinledim. Fakat yıllar 2015i-16yı gösterdiğinde artık rap popüler kültüre hizmet etmeye başlıyordu. Bu sefer de kıstasım kendisinden ödün vermeyenler şeklinde olmaya başladı.
Geçmişte hor görerek bakanlar ise bizim 2010larda kaliteli bularak dinlediğimiz Mualla'ları 2018'de dinleyerek aşk acısı çekiyor ertesi gece de clublarda Heyecanı Yok şarkılarında el sallıyor, eve dönerken de bir beyefendinin aracında Günah Benim snapleri atıyor duruma geldi.
Bu kısmen de olsa severek takip ettiğim insanların işlerinde başarılı olduğu sürece haklarını bir şekilde alacağı gerçeği ile örtüştü. Kendisinden ödün veren bir çok rapçi ise silinip gitti. Kendisinden ödün vermeyi reddedenlerin de gittiği oldu (Ulaş).
Bu sürecin dışında olup rapi bir şair/sanatçı edasıyla biraz elitist bir söylem olsa da entellektüel edasıyla yürütenler de oldu, kendisi yıllar geçtikçe güzelleşen bir tat verdi (Saian). Her sözü mıh gibi çakılıdır belleğimde. Büyük saygı duyarım.
Gelelim sebebi ziyaretimize. Neden böyle bir flood yaptım. Az çok neleri dinlediğime dair kafanızda şekillendiyse bir şeyler. Bu serüvenin altın vuruşu @Gazapizm'in 14 Eylül'de yayınladığı "Ölüler Dirilerden Çalacak' şarkısıdır. Hedef kulak değil beyin diyorum ve bitiriyorum.
kaynak: twitter.com/tunaYorulmaz/status/1041440971236540416
