dur dünya

  1. poetikada da vardı galiba ama benim için orjinal hali çok daha önemli.

    bilirim kimse yok...
    ben ve caddeler başbaşa.
    taş basardım giden onca yoldaşa.
    yürek şimdi arsız
    yürek kimsesiz.
    yürek şimdi ürkek olduğu kadar da sessiz.