farazi & kayra ortak albümü olan hayalet ıslığı albümünde mevsim olmayan mekanlar'ın beşinci bölümüdür. düet olarak karaçalı eşlik etmiştir. scratchlerse vinyl obscura'ya aittir.

öncelikle farazi'nin beat'i çok güzeldir. sample'ı joy unlimited'ın i hold no grudge parçasındanmış.

kayra'nın ilk verse'ü dinliyorsun "ooo güzel parça olmuş" diye devam ederken karaçalı öyle bir girip devam ettiriyor ki nasıl desem ...

bazen içersiniz ya halinizden de memnunsuzunudur. kafanız döner, hoşsunuzdur, mutlusunuzdur ama bazen o anlarda aklınıza can sıkıcı bir şey gelir ailesel bir sıkıntı,

iş güç problemi, eski kız arkadaş vs. "neyse abi bunları düşünmeye gerek yok, eğlenmeye geldim ben buraya" dersiniz ama o düşünceyi aklınızdan çıkaramazsınız

"anasını sikeyim böyle hayatın" diyip bu sefer mutsuzluğunuza içersiniz ve o an "işte öyle dişimi sıkıp gömüldüm kederime" anında kalakalırsınız.

sonrasında gelen vinyl obscura bölümleri de cila gibi gelir.

asıl bomba kayra'nın son verse'üdür beat'ten de anlaşılacağı gibi şarkının bitmek üzere olduğunu anlarsınız

küçük yaşta yapılan akraba ziyaretlerinde sizin akranınız birisiyle atari oynarsınız ya bazen oyunları o kazanır sinirlenirsiniz, içinizden bildiğiniz küfürleri sayarsınız ama

çaktırmazsınız bazen de oyunu siz kazanırsınız sizden mutlusu yoktur değmeyin keyfinizedir ve bunlar yaşanırken annenizin içerden size seslenip hadi oğlum son oyun

olsun gidiyoruz demesi gibidir bu son verse çünkü birazdan bitecektir.