yanlış hatırlamıyorsam yıllar önce bir proje için bir araya gelmiştik

(bkz: güçlerimizi, birleştirerek)

alice in wonderland'in karamsar yanını gösteriyordu o proje. black mirror izleyen gerçek hayatın da karanlık yanını görür. kapital düzende saf kalan insanın atıl gibi görülüp hakir kılındığı bi dünya bu. bu bir kabus, bunca matemin gökyüzünden zembille indiği...

artık iktisadi kar ve zarar göz önüne alınmadığında yenileceğimiz bir dünyadayız. yani güzel olan her şey kötüye dönüşmek zorunda aslında.

ilk verse'de ortasına kadar haykinin seri flowunun ayarında bir akıcılık varken "başım öne eğik ve anlamıyorum" demesiyle sagonun 2007 yıllarına dönüyor şarkının matematiği. ki sagonun ritminde yazmak yıllardır zorlamıştır beni ve bu şarkıda güzel kotarılmış

beat seçimi konsepte çok uygun, girişteki skiti ben de daha önce günah parçamda kullanmıştım ve yıllar öncesinden şu anki duygularımıza tercüman bir tirad olduğu için hep sevmişimdir.

velhasıl-ı kelam, bu şarkı olmuştur.

ehlen-ül sehlen...