flowart hezeyanından sonra, şöhrete aç rapçilere -bir dinleyen ve seyirci olarak- bir kılavuz hazırlamalıyız diye düşünüyorum.
öncelikle, karşınızda sizin gibi rap ile yatıp kalkan insanlar yok, vereceğiniz mesaj, çizeceğiniz imaj net olmalı.
protestseniz protest, keyifçiyseniz keyifçi, amerika hayranıysanız swag takılacaksınız.
ebru gündeş var, hadise var, murat boz var, athena var. e tabi, ikiyüzlülükle herkes athena ya koşmak istiyor. neden ? çünkü athena daha cool işte lan. nedeni mi var. neden ebru gündeş tercih edilmez ki ? bence ebru gündeş'i seçen rapçilerin şansı daha fazla bu programda.
neyse aq.
dediğim gibi. bunlar rap dinlemeyen insanlar. siz de güzel şarkı söyleyemeyen tiplersiniz. rap, söz ağırlıklı bir müzik olduğu için diliniz damağınız kuruyana kadar yardırmalısınız.
en garanti yöntem : flex !
geçtiğimiz yıllarda toxin isimli arkadaş, herkesin yapabileceği türden düz bir flexle ilk 5 saniyede gökhanı döndürmüştü.
hatta 2. kez parçayı söylemesi istendi, kendisi gaza geldi ve sıçtı. ama ben sevmiştim bu arkadaşı. gırtlağını yırtana kadar bağırdı. heyecanlıydı. en tuttuğum performans bu diyebilirim. flex, insanlarda şok etkisi yaratır. zeo nun kendini etiket ettiği ilk performansı da buna örnek verilebilir. ama toxinden daha berbat ve anlaşılmazdı zeo nun performansı. zeo ilk katılan rapçi olduğu için bir ayrıcalığa da sahip. onu katmayalım.
pi'nin performansı da aslında flex'e giriyor. ona da murat boz ve hadise dönmüştü. ama pi ve toxin de dikkatimizi çeken bir unsur var : ağırbaşlı durmak.
evet, ikinci önemli trick bu bence. ağırbaşlı olun. siz rapçisiniz, agora meyhanesini söylemiyorsunuz. yaptığınız işin bir ağırlığı var.
edeceğiniz her cümle çok önemli. siz rapçisiniz kardeşim.
ne zaman rehavete kapılırsanız sirhot'ın bu aforizmalarını hatırlayın;
Rapci korkmaz,
Rapci bakmaz,
Direktif almaz,
Gercek Mc kacmaz,
Türkce Rap birakmaz,
Bakmaz,
Bicakla takmaz,
Cakmak cakmaz,
Yakmaz,
Taklit yapmaz,
Atesler yakmaz.
evet kara şövalyeler, gelelim benim size verebileceğim en son hileye.
juriyi dönmek zorunda bırakın. tepki gibi yapın, " heyooo ben geldim, rap yabacam gaçunnn.d.d" şeklinde takılıp voağğ diye başlayın. millet ne oluyor desin, tiyatral bir açılış yapın. hep intro dan 2 saniye sonra nağme duymaya alışmış jürileri şoka uğratın.
aslında çok da garantisi olan bir yöntem değil açıkçası. toxin in performansını duyar duymaz dönen gökhan, bu sefer kardeşiyle birlikte olmasına rağmen şarkının sonunda zar zor döndürüyor koltuğu.
ayrıca en çileli yöntem de bu. şarkıyı önceden hazırlamanız lazım, sahnede dans etmeniz lazım, dip ses yapmanız lazım, kep lazım, rap aileleri hakkında bilginiz lazım, acun cypress hill e benziyor gibi abuk bir şey söylediğinde " onu sonra şeyedirz abi " diyecek kadar özgüven sahibi olmanız lazım.
teptep iyi bu konuda. onun da ilk performansını verelim.
en iyisi kendiniz olmanız.
öncelikle, karşınızda sizin gibi rap ile yatıp kalkan insanlar yok, vereceğiniz mesaj, çizeceğiniz imaj net olmalı.
protestseniz protest, keyifçiyseniz keyifçi, amerika hayranıysanız swag takılacaksınız.
ebru gündeş var, hadise var, murat boz var, athena var. e tabi, ikiyüzlülükle herkes athena ya koşmak istiyor. neden ? çünkü athena daha cool işte lan. nedeni mi var. neden ebru gündeş tercih edilmez ki ? bence ebru gündeş'i seçen rapçilerin şansı daha fazla bu programda.
neyse aq.
dediğim gibi. bunlar rap dinlemeyen insanlar. siz de güzel şarkı söyleyemeyen tiplersiniz. rap, söz ağırlıklı bir müzik olduğu için diliniz damağınız kuruyana kadar yardırmalısınız.
en garanti yöntem : flex !
geçtiğimiz yıllarda toxin isimli arkadaş, herkesin yapabileceği türden düz bir flexle ilk 5 saniyede gökhanı döndürmüştü.
hatta 2. kez parçayı söylemesi istendi, kendisi gaza geldi ve sıçtı. ama ben sevmiştim bu arkadaşı. gırtlağını yırtana kadar bağırdı. heyecanlıydı. en tuttuğum performans bu diyebilirim. flex, insanlarda şok etkisi yaratır. zeo nun kendini etiket ettiği ilk performansı da buna örnek verilebilir. ama toxinden daha berbat ve anlaşılmazdı zeo nun performansı. zeo ilk katılan rapçi olduğu için bir ayrıcalığa da sahip. onu katmayalım.
pi'nin performansı da aslında flex'e giriyor. ona da murat boz ve hadise dönmüştü. ama pi ve toxin de dikkatimizi çeken bir unsur var : ağırbaşlı durmak.
evet, ikinci önemli trick bu bence. ağırbaşlı olun. siz rapçisiniz, agora meyhanesini söylemiyorsunuz. yaptığınız işin bir ağırlığı var.
edeceğiniz her cümle çok önemli. siz rapçisiniz kardeşim.
ne zaman rehavete kapılırsanız sirhot'ın bu aforizmalarını hatırlayın;
Rapci korkmaz,
Rapci bakmaz,
Direktif almaz,
Gercek Mc kacmaz,
Türkce Rap birakmaz,
Bakmaz,
Bicakla takmaz,
Cakmak cakmaz,
Yakmaz,
Taklit yapmaz,
Atesler yakmaz.
evet kara şövalyeler, gelelim benim size verebileceğim en son hileye.
juriyi dönmek zorunda bırakın. tepki gibi yapın, " heyooo ben geldim, rap yabacam gaçunnn.d.d" şeklinde takılıp voağğ diye başlayın. millet ne oluyor desin, tiyatral bir açılış yapın. hep intro dan 2 saniye sonra nağme duymaya alışmış jürileri şoka uğratın.
aslında çok da garantisi olan bir yöntem değil açıkçası. toxin in performansını duyar duymaz dönen gökhan, bu sefer kardeşiyle birlikte olmasına rağmen şarkının sonunda zar zor döndürüyor koltuğu.
ayrıca en çileli yöntem de bu. şarkıyı önceden hazırlamanız lazım, sahnede dans etmeniz lazım, dip ses yapmanız lazım, kep lazım, rap aileleri hakkında bilginiz lazım, acun cypress hill e benziyor gibi abuk bir şey söylediğinde " onu sonra şeyedirz abi " diyecek kadar özgüven sahibi olmanız lazım.
teptep iyi bu konuda. onun da ilk performansını verelim.
en iyisi kendiniz olmanız.
