alıştığımız kayra konsepti dışında bir iş tabii. kayra'nın eskiye özlemi konusunda duygusal bir değişim bu parçalarda da yok. fakat genelin aksine bu tarzı yakıştırdım ben. çok fazla referans vermesi bi noktada yormuş ama scracthleri çok beğendim.
unutmadan; mori de zappa isminide çok tekrar etmesi biraz kulak tırmalar hale gelmiş.