Alıcı bunu istiyordu, bunu verdiler. O devirde kimse sizin kafanızdaki gibi bir şey istemiyordu.

Şimdikiler de çok farklı değil: Dinleyici hala noktasından virgülüne kadar batı camiasından apartma ucubik, başı sonu belli olmayan fantazilerle coşmak istiyor. Sadece fantazi değişip iyice uçuk bir hal aldı o kadar. Lan o kadar ithal, dublaj gibi hissettiren işler çıkıyor ki gülemiyorum bile; Adapazarı doğumlu çocuk "tanrım yolumu aç lütfeğğn" diye söz yazıyor, lean mean bir şeyler anlatıyor. Testosteron böyle mi sağlanıyor?

Bunlar atmosfer oluşturmak için yapılan şeyler, eyvallah. Zaten ben eğlenceli bir hikaye ortaya çıktığı sürece iyi niyetle söylenmiş yalana geçtim sanatı, gerçek hayatta dahi karşı değilim, ama yalanların arasında çok da kaybolmamak lazım. Nerede sürtükleri kolunda, koko burnunda, chain boynunda gezen persona bitiyor, nerede sagopa dinleyerek büyümüş Bursa doğumlu sen başlıyorsun? Mesele bu bence.