altyapısının da ikilinin performanslarının da harika olduğu protest içeriğe sahip denebilecek şarkıdır. damian marley'in enfes vokali dinlerken uçuruyor adeta ,sade ama etkileyici altyapı ile melankolik bir ruh veriyor. evet, tam anlamıyla ruhu olan bir eser bu.
nas ise enerjik sesi ise onu dengeliyor ve baştan sona mükemmel yazdığı vörs (hatta dinlediğim en iyilerden) ile olayı zirveye çıkarıyor.yine jr.gong'un sesi ve ardından şarkının bıraktığı hissi vurgulayacak şekilde yavaşça sessizleşen müzik ile de sonlanıyor bu güzel eser.

ilk kez dinleyecek varsa eğer;

önce flowların akışına ve melodilere kendini bırakarak,
sonra da sözlerini takip ederek dinlemeyi tavsiye ederim.