"trap insanın duyularında güzel etkiler uyandırabilse de duygu dünyasında güzel etkiler uyandıracak bir şey değil." buna işte kendin herkes adına karar verdiğin için belki de sıkıntılar başlıyo o yüzden sana dedim kim dedi sana diye. tekrar diyorum kim dedi sana trapin duygu dünyasında güzel etkiler uyandırmadığını. sen kişisel olarak mesaj verme kaygılı içerik seviyo olabilirsin ben de diyorum ki. asıl mesaj verme kaygın olduğu zaman sığlaşabilirsin rap gibi bi alanda. kamu spotu geyiği de burdan geliyo. neden bir eser didaktik, satirik vs değilse sanat eseri sayılamaz bunu hala anlamadım. adam belki salt öfkesini dışa vuracak hiç bir mesaj kaygısı, öğüt kaygısı olmayacak ve bunu dinleyen insan da estetik haz alacak, duygularına hitap edecek bu olasılıksız bi şey mi yani. burda rap adına konuşuyoruz ama ben genel sanat adına fikrimi söyleyeyim bari. sanat aslında duygusal olarak iki kişi arasındadır sanatçı ve eserle etkileşime geçen kişi. bunlar eserle estetik etkileşim kuruyosa o iş sanat eseridir. ama bunun ne kadar önemi var tartışılır. bir şeyi toplumsal olarak sanat eseri yapan şey de toplum ve normlarıdır, güçtür. ortaçağda sanatı aşağı yukarı lordlar belirler çünkü parayı verip sana eser yaptırır. günümüzde de yasalar önünde bazı formatlar sanat eseri olarak kabul edilir. duvara asılan muzun sanat eseri kabul edilebildiği dünyada didaktik, satirik içerik taşımayan şarkının sanat eseri kabul edilmemesi tartışmanın asıl düzlemi. ki şöyle black jack denen şarkının da entelektüel derinlikli sanatla uzaktan yakından alakası yok mary jane denen şarkının da. rapte zaten bunları aramak çok zor benim için eski yeni o açıdan çok fark etmiyo rap popüler kültür ürünü olduğundan dolayı zaten genel sanat tarihi ile anılamayacak bi seviyede genel olarak.