başarılı bir ters köşe örneği saian şarkısı.

bir önceki şarkı ve yayınlanan teaser sonrası hafif depresif bir storytelling bekliyordum, beat girince "lan noluyoruz?" dedim ama acayip keyif aldım parçadan. altyapı afro trap'e kaysa da boş değil, özellikle trompet dokunuşları aşırı tatlı olmuş. ikinci verse'de saian ara ara ritmin dışında kalsa da lirikal açıdan başarılı olduğundan hiç dert etmedim, sadece nakarata ısınamadım ama o da dinledikçe açılır. her ne kadar protest parçalarını sevsem de son dönemdeki parçaları lirikal potansiyelini daha iyi gösteriyor saian'ın, o şairane havayı protest parçalarda yakalamak bir tık daha zor. bu yüzden dinleyici olarak bir süre bu şekilde ilerlemesi hoşuma gider açıkçası.

klip ise bu şarkıya çekilebileceklerin en iyisi olmuş, samimi ve keyifli, şarkıdan aldığım keyfi bir basamak daha yukarı taşıdı desem abartmış olmam. klibin tek eksisi patron, özellikle ibrahim tatlıses dansı yapmaya çalıştığı yer.