son söyleyeceğimi baştan söyleyeyim: güzel albüm olmuş. beğenmeyenleri anlıyorum. bazı parçaların rap olup olmadığını bile sorguladım; örneğin "pisliğin üstüne basmışlar". alışıldık bir rap tavrı yok, iki temel rap öğesi flow ve kafiye bırakılmış kenara. sagopa'nın kits'den sonraki parçalarında da var bu ve o işlerin hiçbirini sevemedim (tam aksine bu eserleri sevenler de var tabi). gazapizm'de de bu durum var ama sago'dan farklı olarak bu adam hep böyleydi. bu albümde ise dozu daha da artırmış. peki neden sevdim ben bu albümü? çünkü albüm dinletiyor kendisini. yaylılarla, tekno baslar arasında ara bir form yakalamış adam; sırf bu bile özgün bir albüm olduğuna kanıt. lirikler dolu. kafiye, flow nanay ama anlamlı sözler. gazapizm'in önceki eserlerine göre bir alt seviyede ama kesinlikle farklı bir yeri var albümün.