bence türkçe rap'in en özgün albümüdür. sagopa'nın diğer albümleriyle bile alakası yoktur. mesela bpg ve romantizmayı sound olarak çok benzetirim birbirlerine ama bu altyapılarıyla sözleriyle değişik bir albüm. bunda sagopa'nın o dönem etkisi altında olduğu fikir ve inanç dünyasının etkisi var şüphesiz. Bu satırları yazarken aklıma yine 2008'de çıkan kör cerrah geldi, onunla çok benziyor ama aynı senenin albümleri birbirinin devamı sayılabilir. gerçi sagopa'nın hangi albümü böyle değil ki. her hareketinin olay olmasının altında bu tahmin edilemezlik yatıyor belki de. yine de uniqueness istatistiğinde en yüksek puanı bu albüme veriyorum.
"Hiç bilmediğim bir yerde en çok bildiklerimleyim
Onları silmek isteyenlere karşı muharebelerdeyim"
10 yıldır dinlediğim şarkıda geçen şu iki satırı daha bugün anladım. iki satırda insanın dünyadaki macerasını özetlemiş aq. hele "en çok bildiklerimleyim" deki tevriye aklımı aldı.
"Kendimi kendime hediye ederek kutladım son doğum günümü"
şu kendini bulduğu günü doğum günü ilan etmesi falan cidden çok güzel.
hayatımda beni ters köşe yapan ilk albüm olmuştu. aşağı yukarı 1-1.5 sene sonra deli gibi sarmaya başlamıştı. klastır, kalıcıdır, sagopa'nın dönüşümünü de çok güzel anlatan ve gelecekte de bu yönüyle ekstra anılacak bir albümdür.
bana göre efsane bir albümdür yarısından çoğu hit olabilecek şarkılardan oluşur. hatta kimine göre benim %20 tuttuğum taraf albümün asıl hitlerini oluşturur.
o ana kadar bu denli karanlık bir konseptin bu kadar kulağa ulaşabileceği kadar akılda kalıcı bir albüm yapılmamıştır.
hhl tayfası bu albüme ağız birliği ederek bu muhteşem albüme ve sound'ına "teneke" muamelesi yapmış, rapin evrilebileceği alanların üzerinde düşünüp kafa yormak yerine, ötekileştirerek "yok" saymışlardır.
oysa kits'in yaratabileceği süksenin üzerine düşünülebilmiş olunsa idi, belki bazı şeyler daha erken olabilirdi. o dönem 5bin kişiye konser veriyordu bu adam.
yiğidi öldür, hakkını yeme lafını duyunca aklıma kits gelir. bu albümün ciddi ciddi teknik olarak yalanlarla eleştirildiğini arabesk ve ilahi albümü olarak olarak nitelendirilip kenara atıldığını çok net hatırlıyorum. sonra bir başka topikte kadıköy acil övülürdü hep birlikte. tabii zamanla birlikte ak göt kara göt belli oldu, albüm efsanelerin arasında yerini aldı. bugün peşinden koştukları adamlar bu albümle büyüdüğünü söyleyince herhalde utanıyorlardır.
albümden en sevdiklerim:
-düşersem yanarım
-gölge haramileri
-tek başınalığın yolcusu
-kits
-sahibin sesi
albümde tutmadıklarım:
-dessas
-bir çıkar yolum yok
-düşenin dostu olmaz
-bir kulaç daha atsam karadayım
-beyaban
albümün kapağı olan, kurtlar tarafından parçalanan koyunlar albümle aynı isimli parçada 11 kez melemektedir. ben bi anlam çıkaramadım ama vardır elbet bir nedeni.
bol'da yer alan içeriğin doğru veya güncel olduğu hiçbir şekilde iddia veya garanti edilmemektedir. burada okuduklarınız sizi dehşete düşürürse türkçe rap ansiklopedisine de göz atmayı deneyebilirsiniz. hukuka aykırı olabileceğini düşündüğünüz içerikler titizlikle incelenip gereği düşünülmektedir. sözlüğü reklamsız görüntülemek isterseniz üye girişi yapabilirsiniz. soğuk içiniz.
